________________
( ३१३ )
चालती वखते समीप मळे तो मंगळ करनारा थाय. 99 श्रा सर्व बाह्य शकुनो कहां छे. मंदिरनो सामान लेवा जतां लावतां विवेकीए या शकूनो देखी प्रयाण करवुं तेमज हृदयनी प्रसन्नता, गुरुआज्ञा ए श्राभ्यंतर शकूनो जाणवां. उत्तम सामुद्रिको कहे छे के - यदि बाह्य शत्रूनो न मळे अने हृदयनो एकाएक तीव्र उत्साह जणाय, गुरुग्रोनी एकाएक आज्ञा थाय तो बाह्य शकूननो आधार राख्या विना पण प्रयाण करवु कारमा के बाह्य शकूनो करतां ग्राभ्यन्तर शकूनो बळवत्तर गण्या छे. एटले आभ्यंतर शकूनो न मळे अने बाह्य शकून घणा सुंदर मळे तो पण ते इष्ट फळ आपी शके नहीं. आ विधि मंदिरनो सामान लाववा माटे शाखोमां कहेल छे.
मंदिर बांधनार कारीगरोने उगवा नहीं परंतु तेभोने संतोषवा, एम जान्युं हतुं तो तेश्रो साथे मंदिर बंधावनारे केम वर्तकुं ? ते दर्शावे छे.
भृतका अपि कर्त्तव्या य.
इह विशिष्टाः स्वभावतः केचित् ॥ यूयमपि गोष्ठिका इह,
वचनेन सुखं तु ते स्थाप्याः ॥६- १०॥
मूलार्थ - कारीगर नोकरोने पण अहीं जिनभवनरूप कार्यमा विशिष्ट स्वभाववाळा बनाववा, अथवा केटलाको स्व
