________________
૬૮
છે, પેાતાની વસ્તુને ગુમાવતા જાય છે. માટે અહી' પેાતાનુ મેળવવા માટે પાયું તજવાનું જણાવે છે. જ્યાં સુધી પરાયું પકડી રાખે ત્યાં સુધી પેાતાનું પ્રગટ થતું જ નથી. માટે અહી' પ્રથમ ગૃહસ્થ જીવનમાં નિરુપયેાગી પાપકાયાં છેડવાનાં છે અને માતા-પિતાઢિ પૂજ્ય વર્ગની ઉપાસના કરવાની છે. કારણ કે એ ઉપાસના વિના પ્રાયઃ સંયમને ચેાગ્ય વિકાસ થતા નથી. જ્યારે સયમની ચેાગ્યતા પ્રગટે ત્યારે માહ્ય માતા-પિતાદિ સ્વજનેાના સંબધના ત્યાગ કરીને અભ્યંતર ધ કુટુંબના સંબંધ બાંધવાના છે અને તેની સેવા માટે સાધુધમની બાહ્ય ક્રિયાઓ કરવાની છે. એના પરિણામે જ્યારે ધમ કુટુંબના સંબંધ દૃઢ થાય છે, પ્રમાદ (પરભાવની વૃત્તિએ) ઉપર અંકુશ આવે છે, ત્યારે તે સાધુધમ ની બાહ્ય ક્રિયાઓ પણ છોડવાની હાય છે અને અભ્યંતર ક્રિયાથી ધર્માં કુટુંબની સેવા કરવાની હાય છે, તેમ કરતાં વિકાસ વધી જાય છે ત્યારે સપૂર્ણ સ્વાશ્રયી બનવા માટે મેહના નાશ કરી સ્વાવલ’બની બની કેવળજ્ઞાનાદિ ગુણા પ્રગટાવવાના છે. જેમ નીચેનું પગથિયુ છેડવા વિના સીડીના ઉપરના પગથિયે ચઢાતું નથી તેમ આત્માને પણ ઊર્ધ્વીકરણ માટે કમશઃ નીચી કક્ષાઓને છેડીને ઊંચી કક્ષાના આશ્રય લેવાના છે, અને છેવટે સવ પરાશ્રય છેાડી સંપૂર્ણ સ્વાશ્રયી બનવાનુ છે, એમ સવ થા પરાલંબનના ત્યાગ એ જ મુક્તિ છે. માટે અહી સયમી ખનતાં અભ્યતર શુદ્ધ ઉપયાગરૂપ પિતાને અને યરૂપ માતાને સ્વીકારવા માટે બાહ્ય માતા-પિતાને છેડવાનુ કહ્યુ છે. તેમાં શુદ્ધ આત્મસ્વરૂપના ઉપયોગ તે પિતા
