________________
७८
હાથે પેાતાની ઉન્નતિ રૂપી ઇમારતની આધાર શીલાને હચમચાવી નાંખી નિખળ કરે છે. આત્મિક અંતઃપતન નાખાડામાં પડે છે. કામવાસનાની અતૃપ્તિ શરીરનાં સ અંગે ક્ષીણ કરી નાંખે છે. આ વાત અનંત જ્ઞાનથી અજાણી નથી. માટે જ વિષયસુખને વિષ ફળ ખતાવ્યા.
અજ્ઞાની, વિષયલાલુપી, વિષયના પિપાસુના કર્મીના ઉદયે પરમધામીએ નરકમાં શું કરશે. તે ખ્યાલ નથી. કે નરકમાં લેાઢાની પુતળી લાલચેાળ કરી તેની સાથે આલિંગન કરાવે છે, ત્યારે એ જીવને અરેરાટી . એલી જાય તેવી તીવ્ર વેદના થાય છે. લગ્ન જીવનની ગ્રંથીથી ખંધાયા એટલે મનસ્વીપણે કામ વાસના તૃપ્ત કરી. વિષયાન દ મેળવવાને શું
ભૂલ ભરે પરવાના મન્યેા છે? એ માન્યતા ભયંકર
છે.
આત્મા સન્મુખ નજર ન કરવાના કારણે વિષય સુખમાં લંપટ બનીને શાશ્વતા સુખને ધક્કો મારે છે. મસ્તકને કાપનાર જે પૂરૂ કરતા નથી તેનાથી વધારે અહિત પેાતાના જ આત્મા કરે છે. શત્રુ પણ આત્મા પેાતે જ છે. માટે જીતેન્દ્રિય ખનવુ જ જોઈ એ....
જોબનના કાળ એ તે સળગેલુ' આભલું
પગલાને કેમ હું ચલાવી લઉં...આત્મા ચુવાની દીવાની છે. તેમાં ઉછળતુ' લાઠી, પૌષ્ટિક ખારાક, પેાશાક પણ તેવા જ હાય, એમાં સંગ દોષ લાગે તેમાં મનને વશ રાખવુ ઘણુ આકરૂ છે, કાળાં માથાના માનવી યુવાનીમાં સવળા પડે તેા તે તરી જાય છે. જો અવળા પડે તા ક્રુતિને નાતરે છે.
·
