________________
૩૪
અવનિતળે આવી જે પાવન ભૂમિને સનતકુમાર મુનિ પવિત્ર કરી રહ્યા છે તે ભૂમિમાં આવ્યા.
વૈદ્યને વેષ ધારણ કરીને કહે. હે પરમ પૂજ્ય મુનિરાજ.... તમારે દેહ રેગથી જીર્ણ થયેલો જણાય છે. અમે વૈદ્ય છીએ અમને દવાનો લાભ આપે, આપની સંયમ યાત્રામાં સુખ શાતા વર્તશે. | મુનિ એ સાધુ હતા... સાથે તે સાધુ, દ્રવ્ય ભાવથી મુંડ થયેલા હતા...હે વૈદ્ય ! તમે કદાચ શરીરમાં થયેલા રોગને દૂર કરવાની શક્તિ ધરાવતા હશે તે પણ સામી વ્યક્તિનું પુણ્ય હશે તે–ત્યારે તે દેહ રેગ દૂર કરવા શક્તિ તે મારામાં જ છે.
જુઓ અનુભવ તો કરે ! મુનિરાજશ્રીની આંગળી પરથી ખરંડાયેલી હતી, વેદનાથી ગ્રસિત હતી. તે આંગળી ઉપર મુનિરાજશ્રીએ થૂક લગાડયું. તાત્કાલીક તે આંગળી કંચન મય થઈ ગઈ. આવી શક્તિ મારામાં છે પણ તેનાથી આત્માની સિદ્ધિ ખરી ? હું તે આત્મ કલ્યાણ માટે સાધુ થ છું. કર્મનિર્જરા માટે સંસાર છોડે છે. કર્મ રેગને ક્ષય થાય તે સાથે મારે પ્રયોજન છે અન્યથા કઈ પ્રજન નથી !
વર્તમાન કાલમાં વિચરતા પૂ. સાધુ સાધ્વી શ્રાવક શ્રાવિકા (સાધુ પદથી આચાર્ય ઉપાધ્યાય) આ ધર્મનું વિશિષ્ટ આરાધના કરે છે, ખૂબ જ ક્રિયાકાંડ વધે છે. ધર્મ, તપ, દાન, વરઘોડા, પ્રતિષ્ઠા, સંઘ, ઉપધાને,
