________________
અધ્યાત્મતત્વલોક
[ ત્રીજું
The author rightly condemns such a heinous practice. One who steals or misappropriates property of others, never becomes happy. He constantly suffers under anxiety, fear, and threatenings of authorities. He causes pain to all the members of the family whose property is stolen or in whose neighbourhood he resides, because property is the fundamental and vital basis of social life. Again, such a person cannot make any progress in spiritual development, so that he becomes a loser in this as well as in the next world.
અસ્તેયવ્રત
“ બીજાના દ્રવ્યને હરણ કરતા અધમ મનુષ્ય ખરેખર પોતાના ધર્મરૂપ બગીચામાં આગ સળગાવી મૂકી છે; એ સિવાય હરણ કરેલું ધન સુખેથી ભોગવી શકાતું નથી, એ માટે ચોરી કરવી એ ઉભયભ્રષ્ટ થવા બરાબર છે; એટલે કે ચોરી કરનારને આ જિન્દગીમાં સુખ નહિ અને પરલોકમાં સદ્ગતિ નહિ.”—૨૯ स्तेयदोषानाहदरिद्रता-दुर्भगता-शरीरच्छेदादिकं स्तेयफलं विलोक्य । तत्र प्रवृत्तिव्यसनं समुज्झेत्, युक्तो ग्रहीतुं न तृणोऽप्यपृष्टवा॥३०॥
Seeing that poverty, bad luck, mutilation of body, &c., are the fruit of theft, a person should give up this habit, even a blade of grass should not be touched without permission. ( 30 )
Notes :-Verse 30.
The story of Nāgadatta, a wealthy gentleman of Vārānasi ( Benāres ) illustrates well the fruits which one strictly observant of the vow ( Adattādāna Vira
868
