________________
વિશદા સહિત-ગ્લાક ૧૩ દાનધમ
[ ૪૩ ]
અવસાન પામ્યા હતા. હાથણીએ આ જિતશત્રુ પર કળશ ઢાન્યા ને તે ત્યાંના રાજા થયા.
,,
સુકુમાલિકા અને પાંગળા એક ગામથી ખીજે ગામ ફરતા-ફરતા અનુક્રમે તે જ નગરમાં આવી પહેાંચ્યા. લેાકેા પૂછે ત્યારે સુકુમાલિકા કહેતી કે-“ મારા મા-માપે મને આની સાથે પરણાવી છે. હુ તેને દેવ જેવા માનું છું. ધીરે ધીરે ગામમાં પાંગળાના કંઠની અને સુકુમાલિકાના સતીપણાની પ્રસિદ્ધિ ખૂબ ખૂબ થઈ. રાજાના સાંભળવામાં આ વાત આવી ને તે બન્નેને ખેાલાવ્યા. મન્નેને રાજાએ એળખ્યા. રાજાએ પૂછ્યું ત્યારે તેને નહિં ઓળખતી સુકુમાલિકાએ મધાને દેતી હતી તે જ ઉત્તર આપ્યા. એટલે રાજાએ કહ્યું કે ધન્ય છે તને, પતિના ખાડુંનુ લેાહી “ પીનારી, સાથળનુ માંસ ખાનારી અને પતિને નદીમાં વહેતા મૂકનારી-તારા સતીપણાને ધન્ય છે. ” સ્રીને અવધ્ય જાણીને દેશપાર કરીને પાતે વિષયેાના વિપાક કેવા ભૂરા છે એ વિચારી સયમ લઈ સ્વર્ગે ગયા. આવી છે શ્રવણેન્દ્રિય. માટે તેને મહેકાવવી નહિં. ૧૨.
(૧૨) યાનમ્
भवभृतां हृदयोदयकारण,
वर विरोधकमूलनिवारणम् ।
વિતરણ સરળ મત્રવાર્ત્યિ
जयति धर्मचतुष्क पुरस्कृतम् ॥ १३ ॥
द्रुतविलम्बितम्
* द्रुतविलम्बितमाह नभौ भरौ ।
*
