________________
[ ૧૩૨ ]
આત્મધરસાયનમ રાજાને ઘણે પસ્તાવો થયો. તે તે પ્રાણને અન્ત લાવવા તૈયાર થયે. ચન્દનની ચિતા તૈયાર કરવા આદેશ આપ્યો. બુદ્ધિમાન મંત્રીએ ઘણું સમજાવ્યું. ગજશેઠે પણ કહ્યું. દત્તને તપાસ કરવા મોકલીએ. દત્ત તપાસ કરવા ગયે ચારે બાજુ તપાસ કરતા તાપસના આશ્રમમાંથી કળાવતીની ભાળ મળી. દત્ત રાણી અને પુત્રને સારી રીતે નગરમાં લઈ આવ્યો. રાજાએ વગર વિચારે દુઃખ દેવા બદલ રાણીની માફી માંગી. પુત્રને જન્મોત્સવ ખૂબ ઉલ્લાસ ને ઉત્સાહથી ઉજવ્ય. પુત્રનું નામ પુષ્પકળશ રાખ્યું. પુત્ર દિવસે દિવસે મોટો થવા લાગે. રાજા, રાણું ને પુત્ર ત્રણેના દિવસે ખૂબ આનંદ પ્રમોદમાં પસાર થવા લાગ્યા.
એકદા શંખપુર નગરમાં અમિતતેજ મુનિરાજ પધાર્યા. તેઓ ખૂબ જ્ઞાની હતા. રાજા શંખને સમાચાર મળ્યા. સપરિવાર રાજા શંખ ઉદ્યાનમાં જ્ઞાની મુનિને વન્દન કરવા ગયા. મુનિની સંવેગભાવ ઝરતી દેશના સાંભળી. દેશના સાંભળ્યા બાદ મુનિવરને પૂછયું કે ક્યા કર્મના ઉદયે મેં રાણીના કાંડા કપાવ્યા અને તેના કપાયા. જ્ઞાની મુનિરાજે કહ્યું કે
પૂર્વે મહાવિદેહમાં મહેન્દ્રપુર નામનું નગર હતું. તેનો રાજા નરવિક્રમ હતું. તેને લીલાવતી નામની રાણી હતી ને તે બનેને સુલોચના નામની પ્રિયપાત્ર પુત્રી હતી. તે યોગ્ય વયની થઈ ત્યારે પરદેશી સાર્થવાહે આવી રાજા નરવિક્રમને સુન્દર પિપટ ભેટ આપે. પિપટે મીઠું મીઠું બેલીને બધાના મન જીતી લીધાં. રાજાએ તે પિપટ સુચનાને આપ્યું. તે
