________________
૨૦૦
ચથે વ્યાપારમાંજ સુખબુદ્ધિ માની બેઠે છે તે તેની અનાદિની ભૂલ સુધારી તેને સન્માર્ગમાં જોડવે, એટલે અહિંસા, સત્ય, અસ્તેય, બ્રહ્મચર્ય અને અસંગતા ( નિસ્પૃહતા) રૂપ મહાતેનું યથાવિધ સેવન કરવું; વિષય-ઇદ્રિને કાબુમાં રાખવી એટલે શબ્દ, રૂપ, રસ, ગંધ અને સ્પર્શ રૂપ પંચ વિષયમાં થતી વિકાર બુદ્ધિને ટાળવી, ક્ષમા, મૃદુતા, સરલતા અને સંતેષ વૃત્તિથી કષાયને જય કરે અને જ્ઞાન ધ્યાન તપ જપવડે મન વચન તથા કાયાના દુષ્ટ વ્યાપારને રોધ કરે, એવી રીતે ૧૭ પ્રકારે સંયમને યથાર્થ પાળનારનાં ભવભ્રમણ સંબંધી સકળ દુઃખ દૂર જાય છે, એટલે તેને ભવભ્રમણ કરવું પડતું જ નથી, અને સકળ કર્મમળને સંપૂર્ણ ક્ષય કરીને તે અજરામર સુખને પામે છે. ( ૫ શ્રવણ શભા સુણિયે જિનવાણું, નિર્મળ જેમ ગંગાજલ પાણી–જેમ ગંગાજળ નિર્મળ-મલરહિત છે તેમ જીનેશ્વર પ્રભુની વાણી રાગ દ્વેષ અને મેહરૂપ મળથી સર્વથા મુક્ત છે. કેમકે સર્વજ્ઞ પરમાત્મામાં ઉક્ત દોષને સર્વથા અભાવજ હોય છે, અને તેથી જ તેમની વાણી નિર્મળ કહી છે. એવી નિર્મળ જીનવાણીનું કર્ણપુટથી પાન કરવું એજ શ્રવણ ઇન્દ્રિયની ખરી શેભા છે. અજ્ઞાની જેને પિતાના કાનને કલ્પિત સુવર્ણદિક ભૂષણથી ભાવવા પ્રયત્ન કરે છે, ત્યારે તત્ત્વરસિક જને પિતાનાં કર્ણને સહજ નિરૂપાધિક સુવર્ણ ( ઉત્તમ વર્ણ-અક્ષરા
ત્મક વચનપંક્તિ ) વડે સુશોભિત કરે છે, અને એમ કરીને પિતાની સકર્ણતા સાર્થક કરે છે.
હ૬ નયન શેભા જનબિબ નિહા, છાપડિયા
