________________
૧૮૧
ઉજવળ આત્મસ્વરૂપમાંજ અહંતા ધારવામાં આવે તે અલ્પ સમયમાં સમસ્ત દુખને અંત આવી જાય. અજ્ઞાની છે પરવસ્તુમાં દેહ, સ્ત્રી, લક્ષ્મી પ્રમુખમાંજ અહંતા અને મમતા કરે છે ત્યારે જ્ઞાની વિવેકી જેને “શુદ્ધ આત્મદ્રવ્ય એ હું, શુદ્ધ જ્ઞાન ગુણ એજ મારૂં' એવીજ સાચી અહંતા અને મમતા ધારે છે, તેથી હંસની માફક દુઃખ માત્રને તજી સુખ માત્રને આસ્વાદ લઈ શકે છે, અને એજ પરમ કર્તવ્ય છે.
૭૦ અચળ એક જગમેં પ્રભુ નામ–આ ફાની દુનિયામાં શ્રી ત્રાષભાદિક પ્રભુનું જ નામ અચળ છે, કેમકે તે પૂર્ણ પદવી પામેલા પરમાત્મા છે. પૂર્ણતાને નહી પામેલા બીજા દેવ દાનવ અને માનવાદિકનાં નામ અચળ નથી. કેમકે તેઓ જે જે સ્થળે ઉપજે છે ત્યાં ત્યાં તેમનાં નામ જુદાં જુદાં હેવા ઘટે છે. તે પણ એક વખત સારૂં તે બીજી વખત માઠું, સ્વસ્વ શુભાશુભ કર્માનુસારે હોય છે અને તેથી જ તેમના નામ અચળ કહી શકાતા નથી, ત્યારે જેમણે પૂર્વલા ત્રીજા ભવમાં અતિ નિર્મળ અધ્યવસાય વેગે તીર્થંકરનામ કર્મ બાંધ્યું છે, તેથી જેમને અનુક્રમે આ મનુષ્યલકમાં, આર્ય દેશમાં, ઉત્તમ કુળમાં અવતાર થાય છે, ત્યાં તેમનું ઉત્તમ ગુણ નિષ્પન્ન સાર્થક નામ રાખવામાં આવે છે અને તેમને નિચે તેજ ભવમાં મોક્ષ જવાનું નિમિત છે, તેથી પુનર્ભવ થવાને નથી જ. એવાં એવાં કારસેથી પ્રભુનું જ નામ અચળ કહી શકાય છે. એટલું જ નહીં પણ પ્રભુનું ગુણ નિષ્પન મંત્રરૂપ નામ નિર્મળ શ્રદ્ધાથી સ્મરણ કરનાર પણ અનુકમે કર્મકલંકને દૂર કરી અપુનર્ભવી થઈ સિદ્ધ બુદ્ધ અને મુક્ત થાય છે. તેથી પ્રભુના પવિત્ર નામને એકનિષ્ઠાથી
