________________
૧૫૧
કલ્યાણ થઈ શકે એવું અંતરમાં સદાય ચિંતવન (લક્ષ્ય) બન્યું રહે તેજ સુવિવેક એટલે ખરો વિવેક છે. બાકીને વિવેક તે કેવળ કૃત્રિમ યા નકામે છે. આત્મા એ શી વસ્તુ છે ? તેનું સ્વરૂપ શું છે ? તેના ગુણ કેવા છે? તેની કેટલી શક્તિ છે? તે કેમ ઢંકાઈ ગયેલ છે? તે શી રીતે પ્રગટ થઈ શકે? તેમાં અંતરાયભૂત કોણ છે ? તે અંતરાય કેમ દૂર થઈ શકે ? તેનાં કયાં કયાં સાધન છે ? તે તે સાધનને કેવી રીતે ઉપયોગ કરવે જોઈએ? આ મનુષ્યભવ કેટલે અમૂલ્ય છે તેને એળે કેમ ગમાવી દેવામાં આવે છે એ વિગેરે આત્મા સંબંધી ચિંતવન સાથે હવે કઈ સવિશેષ જાગૃત થઈ રહેવું બહુ જરૂરનું છે, જેમને આત્માને અનુભવ જાગે છે એવા સંત જનની સેવાભક્તિ બહુમાન કરવા હવે ઉજમાળ થવાની જરૂર છે. સ્વહિત કાર્યમાં ગફલત કરવાથી જીવને અત્યાર સુધી બહુ ખમવું પડ્યું છે. અને આગળ ખમવું પડશે માટે હવે વધારે વખત સ્વહિત સાધનની ઉપેક્ષા નહીં કરતાં જેમ બને તેમ જલદી ખંતથી અને પ્રેમથી સસંગતિ સેવીને સ્વહિત સાધી લેવા પૂરતું લક્ષ્ય રાખવું, તેમાં ગફલત કરવી એ સેનેરી તક ગુમાવવા જેવું કામ છે. કેમકે સ્વહિત સાધવા અંતર લક્ષ્યરૂપ સુવિવેક જાગ જીવને બહુ બહુ દુષ્કર છે.
૨૮ તાસ વિમુખ જડતા અવિવેક-ઉક્ત પ્રકારનું આ ન્મ લક્ષ્ય ત્યજી કેવળ જડ એવી પુલિક વસ્તુમાં જ પ્રીતિ ધરવી, તેમાં નિમગ્ન થઈ રહેવું, એથી ઉપરાંત બીજું કંઈ કર્તવ્ય અવશિષ્ટ (બાકી) નથી; ખાનપાન એશઆરામ કરવા એજ આ દુનિયામાં સારી વસ્તુ છે અને એ જ પ્રાપ્ત કરવા અહેનિશ
