________________
મ
કેટલાક સુંદર–શાભનીક ઇમારતી–નિચરીયમય લાકડાએ હાય પણ તે અગ્નિથી મળીને કાળા શ્યામ થઈ ગયા હોય તા જોવા શું ગમે ? હાથમાં લેવાય ન ગમે... પછી ઘરમાં સંઘરવાની તે વાત કયાં રહી ? કાપાનલથી દુગ્ધ થયેલા જીવ, ગુણ્ણાને—સંસ્કારાને પશુ સાથે બાળી નાખે છે. પછી એની કિંમત કેટલી ? કોડીની....પછી સંસારમાં રખડવા લક્ષ્ય જ કરે છે. પરંતુ ચાલુ ભવમાંય કાઈ સારે। જીવનસાથી-સંગાથી કે સહાયક નથી મળતા....||
| ૮ ||
अनात्मभावैर्विकलो વિહવ્યો, भिदाचिदाढ्यो बहिरात्मभावम् । अनात्मभावे रमते ह्यविद्यः, ક્ષત્રિય, भित्त्वा निजस्वं लभते गुणाढ्यः ||८||
દીપક અંદર કેટલેાય પ્રકાશમય—જ્યેાતિમય હાય, પણ તેના પર રહેલી ચિમની કાળી મેશ હાય તેા બધુ જ કાળુ દેખાય....ઉજ્વલ જ્યાત પણ કાળી શ્યામ દેખાય. આવી જ રીતે પરભાવની, જડભાવની અનાત્મભાવની ઉજશને.... જોઈ કે જાણી શકતા નથી. તેા અજ્ઞાનની ચિમની ઉતારી જ્ઞાનયાત....ગુણુપ્રકાશ....સુખ, ઉજાશને જોવાના પ્રયત્ન કરા તા.... આજે નહીં તે કાલે ....કાલે નહી તે પરમવિસે જરૂર તે દેખાશે. ૮ાા
