________________
[ ૧૨.
(શ્નો. ૮૧) ગુર્જરવવેવનાવિલમાનતા
[૬૩] दसैणविणए आवस्सए अ सीलव्वए निरइयारे । खणलवतच्चियाए, वेयावच्चे समाही अ ॥२॥ अप्पुव्वनाणगहणे, सुअभत्ती पवयणे पभावणया ।
અહિં , તિસ્થયરત્ત તરફ નીવો રૂા” ततः 'अत्र' सयोगिनि गुणस्थाने 'तत्कर्मोदयतः' तीर्थकृत्कर्मोदयात् 'असौ' केवली
– ગુણતીર્થ – દ્વિતીયશ્લોકાર્થ : (૯) દર્શન=સમ્યક્ત, (૧૦) જ્ઞાનવિનય-દર્શનવિનય-ચારિત્રવિનયાદિરૂપ વિનયધર્મ, (૧૧) આવશ્યકપ્રતિક્રમણાદિ આવશ્યક કાર્યો, (૧૨-૧૩) શીલ-વ્રત–ઉત્તરગુણરૂપ શીલ અને મૂળગુણરૂપ વ્રત. આ દર્શનાદિ બધામાં નિરતિચાર રહેવું; એ જિનનામકર્મના બંધનું કારણ છે. (૧૪) ક્ષણલવતા=અમુક કાળવિશેષમાં કરાતો તપ; ઉપલક્ષણથી બીજા પણ પ્રતિનિયતકાલીન તપો લેવા... (૧૫) ત્યાગ આહારાદિને છોડવારૂપ દ્રવ્યત્યાગ અને ક્રોધાદિને છોડવારૂપ ભાવત્યાગ... (૧૬) વૈયાવચ્ચ= આચાર્ય, ગ્લાન, શૈક્ષક, સંઘ વગેરેની ભક્તિ કરવી... (૧૭) સમાધિ=બાહ્ય અને આત્યંતર તપમાં નિરંતર પ્રવર્તવું. [પ્રવ. સારો. ૩૧૧]
તૃતીયશ્લોક : (૧૮) અપૂર્વજ્ઞાનગ્રહણ નવું નવું જ્ઞાન નિરંતર મેળવતા રહેવું, (૧૯) શ્રુતભક્તિ=શ્રુત વિશે બહુમાન ધરાવવું, અને (૨૦) પ્રવચનપ્રભાવના યથાશક્તિએ ઉપદેશાદિ દ્વારા શાસનની પ્રભાવના કરવી. આ ૨૦ કારણો દ્વારા જીવ તીર્થંકરપણું મેળવે છે. [પ્રવ. સારો. ૩૧૨].
તો જે જીવે આ ૨૦ સ્થાનોની વિશેષ આરાધના દ્વારા તીર્થંકરનામકર્મ બાંધ્યું હોય, તેવા કેવળજ્ઞાની પરમાત્મા તેરમા સયોગીગુણઠાણે, તે તીર્થંકરનામકર્મના ઉદયથી ત્રણ ભુવનના અધિપતિ એવા જિનેન્દ્ર બને છે.
સામાન્ય કેવળીઓ “જિન” કહેવાય... અને તીર્થંકર નામકર્મના ઉદયવાળો જીવ, અષ્ટ મહાપ્રાતિહાર્ય - સમવસરણ વગેરે અમાપ ઐશ્વર્યથી સુશોભિત હોવાથી, તે સામાન્ય કેવળીઓમાં ઇન્દ્રસમાન હોઈ “જિનેન્દ્ર કહેવાય છે.
– છાયાબૈિત્રમ્ - (55) રવિનયી માવસ્થાન ૨ શીવ્રતે નિરતિચારતા !
क्षणलवतपस्त्यागा वैयावृत्त्यं समाधिश्च ॥२॥ (56) અપૂર્વજ્ઞાનપ્રહ કૃત: પ્રવને પ્રભાવના |
તૈ: વરતીર્થરત્વે નમત્તે નવા રૂા.
