________________
૦
-
~-
-
છે – કંઈક. ખરેખર અદ્ભુત તૂ પ યુનીવેન વિતવ્યમ્ - ઘાસના તણખલા કરતાં ય નીચે - સાવ જ નીચે થઈને રહેવું – આવી લઘુતાનું ગ્રંથકારશ્રી સુંદર દૃષ્ટાંત છે. મારા જેવો અહંકારી આવું ન લખી શકે. હું તો “અષ્ટમુચ્યતે' આવી ગોંક્તિ
જ લખી શકું. * ૩ - આ કર્તુત્વશૂન્ય ક્રિયા છે. કહેવાય છે' “હુંના ભારની આમાં જરૂર જ નથી. અરે, આમાં “હું”ની જગ્યા જ નથી. શત શત વંદન.
વિ HIટ્ટ દ્વાણ - માત્ર એક જ શ્લોકમાં જાણે સમસ્ત ગ્રંથકારશ્રી સમાઈ ગયા છે. એમનું નામ છે : પ.પૂ.આ. શ્રી રત્નશેખરસૂરિજી. તેમનો સંક્ષિપ્ત પરિચય આ મુજબ છે.
જન્મ - વિ.સં. ૧૩૭૨ દીક્ષા - વિ.સં. ૧૩૮૫ ગુરુ - પ.પૂ. આ. શ્રી હેમતિલકસૂરિજી..
જેઓ વિ.સં. ૧૩૭૧ મહા વદ ૭ના દિવસે સમરાશાહે કરાવેલ શત્રુંજયના ઉદ્ધારમાં હાજર હતાં. જેમણે વિ.સં. ૧૩૮૨માં ભાટી રાજા અને દુલચીરાયને
જૈન બનાવ્યા હતા. પૂજ્યશ્રીએ ભુવનદીપક ગ્રંથની ટીકા રચી છે. દાદા ગુરુ - પ.પૂ.આ. શ્રી વજસેનસૂરિજી...
પ્રભુ વીરના ૪૬મા પટ્ટધર. મહાવિદ્વાન અને અમોઘ ઉપદેશ લબ્ધિમાન. સારંગરાજાએ વિ.સં. ૧૩૪૩માં તેમને દેશના જલધર - એવું બિરૂદ આપ્યું. તેમના યોગના ચમત્કારોથી ખુશ થઈને અલ્લાઉદ્દીન ખીલજીએ સિહડ રાણા દ્વારા તેમને વિવિધ ફરમાનો* આપ્યા હતાં. તેમણે વિ.સં. ૧૩૪૨માં લોઢા ગોત્રના એક હજાર ઘરને જૈન બનાવ્યા હતાં. વિ.સં. ૧૩૫૪માં તેમને આચાર્યપદ અપાયું. તેમણે લઘુ ત્રિષષ્ટિશલાકાપુરુષચરિત્ર અને ગુરુગુણ
પત્રિશિકા રચ્યા છે. વિદ્યાગુરુ - .પૂ.આ. શ્રી જિનપ્રભસૂરિજી... બિરુદ - મિથ્યાત્વકાર નભોમણિ આચાર્યપદ - વિ.સં. ૧૪૦૦ (બિલાડા ગામ) રચના - સિરિવાલ કહા (વિ.સં.૧૪૨૮), સિદ્ધચક્રલેખનવિધિ, દિનશુદ્ધિદીપિકા,
છન્દોરત્નાવલી, પદર્શનસમુચ્ચય, વીરંજય ક્ષેત્રસમાસ સ્વોપજ્ઞવૃત્તિ, * આ ફરમાનો અમારિકવર્તન, તીર્થરક્ષા, ચૈત્યરક્ષા, સંઘરક્ષા આદિ સંબંધી હોય એવું સંભવે છે.
