________________
कवलीकुरुते कालः, त्रैलोक्यमखिलं सुखम् । अनाद्यनन्तरूपोऽयं, न केनाऽपि कवल्यते ॥४१८ ॥
સંપૂર્ણ ત્રણે જગતને કાળ સુખપૂર્વક કોળિયો કરી જાય છે પણ અનાદિઅનંત એવા કાળને કોઈ કોળિયો કરી શકતું નથી. षट्खण्डक्षितिपा यक्षाः, रत्नानि निधयः स्त्रियः ।
सद्वैद्याश्च वशे येषां विपन्नास्तेऽपि चक्रिणः ॥४१९॥
"
છ ખંડના ૩૨૦૦૦ રાજાઓ, ૧૬૦૦૦ યક્ષો, ૧૪ રત્નો, નવનિધિઓ, ૬૪૦૦૦ સ્ત્રીઓ અને નિષ્ણાત વૈદ્યો જેમને સ્વાધીન હતા તે ચક્રવર્તીઓ પણ મરણ પામ્યા.
येsब्धि चुलुकसात् मेरुं, दण्डसात् छत्रसान्महीम् । कर्तुं शक्ता: सुधाहारास्ते म्रियन्तेऽमरा अपि ॥४२०॥ જે દેવો સમુદ્રને એક ચાંગળા જેટલો, મેરુને દંડ જેવો અને પૃથ્વીનેછત્ર બનાવવા સમર્થ છે, તે દેવો પણ મરણ પામે છે.
यत्पुरः किङ्करायन्ते, सुरासुरनरेश्वराः ।
तेऽपि तीर्थङ्करा विश्वप्रवरा न भुवि स्थिराः ॥४२१॥ જેમની આગળ સુરેન્દ્રો-અસુરેન્દ્રો-નરેન્દ્રો દાસ બનીને બેસતા હતા તે વિશ્વપૂજ્ય તીર્થંકરો પણ પૃથ્વી ઉપર સ્થિર રહેતા નથી.
અહો!રામ નિઃશ્વાસ-રપત્ર તા તૈઃ । विदार्यमाणं मोहान्धैर्निजमायुर्न वीक्ष्यते ॥४२२ ॥
૯૯
