________________
છે. કેમકે હરિહરાદિકની મોટાઈ મિથ્યાકલ્પિત છે –કલ્પિત ગુણેને તેમનામાં બે આરોપ કરવામાં આવ્યું છે, જ્યારે આપની મેટાઈનો આધાર સાચા -સદ્ભૂત ગુણ છે.) (૨૨) दोसरहिअस्स तुह जिण ! निंदावसरंमि भग्गपसराए। वायाइ वयणकुसलावि, बालिसायंति मच्छरिणो॥२३॥ (दोषरहितस्य तव जिन! निन्दावसरे भग्नप्रसरया। • वाचा वचनकुशला अपि बालिशायन्ते मत्सरिणः॥)
હે જિનેશ્વર! વાણું વદવામાં કુશળ એવા) મત્સરી (ક) પણ (સર્વથા) દોષરહિત એવા આપની નિંદા કરવાને પ્રસંગે ભાંગી ગએલા પ્રસારવાળી વાણી વદવા વડે (જેમ તેમ બાલવાથી) બાળકના જેવી ચેષ્ટા કરે છે. (૨૩) अणुरायपल्लविल्ले, रइवल्लिफुरंतहासकुसुमंमि । तवताविओ वि न मणो, सिंगारवणे तुहल्लीणो ॥२४॥ (अनुरागपल्लववति रतिवल्लिस्फुरद्धासकुसुमे। तपस्तापितमपि न मनः शृङ्गारवने तत्र लीनम् ॥)
(હે નાથ !) અનુરાગરૂપી પલ્લવવાળા અને રતિરૂપી લતાના ઉપર વિકસતા હાસ્યરૂપ પુપવાળા એવા શૃંગારરૂપ વનમાં (અનશનાદિક) તપશ્ચર્યા
