________________
१०२
श्रीसम्यक्हार. ल्यो दुर्गधावेतेवास्तेनाकेदेवावास्तेकहयुं त्यारेतेनोउ तरदेछे जेविपाकजिमधेतोनाकबोलतुंनथीमुखजबोलेछे तमेखोटिजुक्तिशावास्तेकरोछो कोइकहेशेजेफलाणानुम खतोगोलछेमोढुंतेहोठनेकहिए तेकपालसुधीकहिए तोहो ठनोश्राकारजोइएतोलांबोहोय पणगोलहोयनहि ज्यारे कपालसुधीले त्यारेमोढुंगोलबने॥ तेमाटेमुखेचोपडाका त्यारेनाकनेगुआव्यु॥ तथापरंपरापणएमजदीसे छेजेमुहपतिमुखाडिदेतेवारेनाकउपरचढावेएवंाजदि नसुधिदिसेछेतो खोटीकल्पना शावास्तकेरोछो॥ वली जे साधुनुलिंगछे तेजुदुछ। तेदेखाडिएछे ॥ एटलेजेश्रो घोवत्रीसांगलनोराख॥ तेमधेचोवीसांगलनीडांडी॥ दशांगलनीदशीश्रनेत्रष्टमंगलालेख्यो ॥ एवोबना तनोपाटो तेथकिगुंथी दशीतेप्रमाणेवस्त्रनोखंडते श्रीनि शिथनिभाष्यमद्धेकाछे तेउपरकांबलियू। तेउपरदोरो॥ दोरानात्रणांटाबांधवा एवोबत्रिसांगुलनोश्रोघोअने मुखप्रमाणेमुहपतिपोतानी एकवेतछांगुलप्रमाणेचोखू
सरखी एविमूहपतितथाढिंचणप्रमाणेचोलपटो तेउप रसतरनोकंदोरो॥ तेउपरकपडो जेवोदातारेदीधोहोयते वो जेतेनेरंगवोनहिंतथाधोवोपणनहितेनाउपरडाभेखने कांबलि नेडानेहाथेडंडो तथाडाबाहाथझोलिराखवि इ त्यादिकमानपेतजोलिंग तेसाधु-कहिएतेथकिविप्रीततेक
