________________
||एए
दिसान तिमिरेण, आपूरियान कजन कोइलकुलनीलवमेण. ॥ २६ ॥ नणिो य सेट्रिपुत्तो—कुमरेण जहा तहा कुणसु अम्हं, जह एत्तो निग्गमणं-सिज्म सहुमेव एयं च.-॥ २७ ॥ सोऊण सेटुिपुत्तो-सागरदत्तो विणिग्गयो नयरा, तस्सहिओ भूनागं-तिमिवि थेवं गया जाव. ॥ २७ ॥ सागरदत्तं कहकहवि-विय ते दोवि गंतु मारमा, तीए च्यिय नयरीए-बाहिं जक्खालयसमीवे.-॥ २७ ॥ घणपायवंतरावदियाइ एयाइ तरुणमहिवाए,णाणाविहपहरणनरियरहवरासम्मपत्ताए.
-॥ ॥ दतुं सायर मन्तुट्रिऊण तणियं चिरान किं तुब्ने, एत्या गया तो तं-निसुणेत्ता जणिय मेएहिं. ॥ २९.१ ॥ नद्दे के अम्हे सावि-लण किन बनदत्तवरधणुणो, कह मेय सुवगयं ते-सुष्मइ ता तीइ पमिजणियं. ॥ २५२ ॥ एत्येव
श्री उपदेशपद.
ने कोयनाजेवा कासा अंधकारथी दिशाओ जरागइ.२७६ त्यारे कुमारे शेठना पुत्रने कयु के अहीयी ऊट नोकळी जश्ये तेम करो. ते सांजळी सागरदत्त तेमने बइ नगरथी नीकळी पड्यो ते त्राणे जण थोमाक छेटा अगण साये चासता रह्या२७-२७७ बाद सागरदत्तने समजावी पतावी पाचुं बाळीने ते वे जण स्वाना थया, तेवामां तेज नगरीना बाहेर रहेला के यवना.मंदिरपासे अनेक प्रकारना हथियारोयी नरेखा रथपर चको नजीक आवेनी अने गीच कामीना बचे रहेली
एक जुवान स्त्री-२८४-२०० ते तेमने जोइ कतीऊनी था कहेवा लागी के तमे इहां मोमा केम आव्या. ते सांच3ळी तेमणे कधु के-२७१ हे नद्रे, अमे कोण छीये ? ते बोली के ब्रह्मदत्त अने वरधनु. तेमणे पूछयुं के ते तने के
मानम पमयुं ? ते बोनी के सांचळो. २५२ आज नगरमा धनपवर नामे शेउ , तेनी धनसंचया नामे जार्याछे. ते
