________________
॥३६५।।
CON
दिवं आसिपरिजुत्तो. ॥ ६ ॥ संपामियपवरमहं-सियणाणा पायरेहिल्वं, अभयो रन्ना नयरं-पवेसिओ जणणिसंजुत्तो. ॥ ६३ ॥ लछो पवरपसायोविनो सव्वेसि वरि मंतीणं, नप्पत्तियबुद्धिगुणेण- एस एवं सुही जाओ. ॥ ६ ॥-इति.
अथ संग्रहगायावार्थ:-खड्डगत्ति घारपरामर्शः . मंति परिबा इतिमंत्रिणः परीक्षायां प्रक्रांतायां अन्नयो दृष्टांतः . कथमयं जात इत्याह-सेणियगमति श्रेणिकस्य कुमारावस्थायां पित्राबज्ञातस्य विन्नातटे गमो गमनमजूत् सुयिणसेटिनंदनए इति तत्र चैकेन श्रेष्टिना निशि स्वप्नो दृष्टो यथा रत्नकरो मद्गृहमागतः . ततस्तेन नंदा
निधाना पुहिता तस्मै दत्ता. तस्यां चासावनयकुमारं पुत्रमजीजनत. प्रस्तावे व श्रेणितो. ६५ बाद लारे महोत्सववाळा अने फरकती विचित्र धाोधी शोजता नग मां अजय अने तेनी माने राजाए तेमी आएया. ६३२णे राजानी पूरती महेरवानी मेलची अने तेने सघळा मंत्रिोनो ऊपरी करवामां आव्यो. आरोते और त्तिकी बुछिना गुणे करी ते एवी रीते सुखी थयो. ६४ ।
हषे संग्रहगाथानो अक्षरार्थ करे छ:-रमगधारमा मंत्रिनी परीक्षा पेठे अजयनो दृष्टांत छे ते शीशते ते का हे . श्रेणिकन कुमारपणामां पिताए अवज्ञा करतां ते विनातटमां गयो. त्या एक शेठे गतना स्वम जोयु के दरियो मारे र आयो. तेयो तेणे नंदा नामनी पुत्री तेने परणावी ते नी कूखयी अजयकुमार पुत्र पेदा थयो. अवसरे श्रेणिक पोताना राज्यमांगयो. अवसर प्रावतां अजयकुमार पण पोतानी माताने शहेर बार राखीने पोते राजगृहमा पेसतो थको कूवामां पमेबी वीटीने जोवा लाग्यो एटाने तेणे लोकोने पूछतां तेमणे कयुं क जे किनारा पर रही आने कहा तेने राजा ।
श्री उपदेशपद.
