Tattva Tarangini Anuwad

SR No.: 022156
Original Sutra Author: N/A
Author: Dharmsagar
Publisher: Shasankantakoddharak Gyanmandir
Publication Year: 1963
Total Pages: 318
Language: Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Devnagari & Book_Gujarati
File Size: 35 MB

Page 32

[૨૯].
ગ્રન્થના આધારભૂત ક્ષયે પૂર્વોટ વાક્યને
પૂ આગમ દ્વારકશ્રી કૃત એદંપર્યાર્થ આ પ્રષિ તિથિ પ્રકરણમાં હોવાથી તિથિને વિધાયક અને નિયામક છે. અને તેથી ટીપ્પણામાં જ્યારે પર્વતિથિને ક્ય હોય ત્યારે તે પ્રાપથી તે પર્વતિથિપણે પહેલાંની તિથિ કરવી એમ કહીને અપ્રાપ્ત પર્વતિથિનું વિધાન કરવા વડે એ પાઠ વિધાયક થાય છે.
અને તેવી જ રીતે ટીપણામાં પર્વતિથિની વૃદ્ધિ હોય ત્યારે ટીપણાની અપેક્ષાએ બન્ને દિવસ તિથિપણું આવવાથી પ્રઘોષના બીજા પાદ રૂપ બીજે પાઠ, નિયમ કરીને જણાવે છે કેપર્વતિથિપણે ઉત્તરની તિથિ જ કરવી કે લેવી, અર્થાત ટીપણાની અપેક્ષાએ ઉભયમાં જ રહેતું અષ્ટમી આદિ પર્વતિથિપણું હતું, તેને ઘતી જા તથોત્તરના વાક્યથી જ નિયમિત કરીને એ પ્રઘોષથી પહેલી તિથિમાંથી અષ્ટમી આદિપણું કાઢી નાખ્યું અને ટીપ્પણની બીજી તિથિમાં જ પર્વતિથિપણું રાખ્યું.
એકાકી પર્વની હાનિ-વૃદ્ધિ પ્રસંગે જેમ આ વિધાયક અને નિયામક વાક્યો પ્રવર્તે છે, તેવી જ રીતે પર્વનન્તર પર્વની તિથિના ક્ષય–વૃદ્ધિ પ્રસંગે તે વાક્યનું નિમિત્ત " ચહ્યું તુ વિનિમિત્તનત’ એ નિયમથી પર્વતિથિની ન્યૂનાધિકતા ટાળવા માટે અને નિરંતરતા રાખવા માટે
કરી પણ તે વાક્યોની પ્રવૃત્તિઓ કરવી પડે છે. અને તેથી જ શ્રી દેવસૂર તપાગચ્છમાં સદીઓથી. છે ચાલતો આવેલે “ટીપ્પણાની પર્વ કે પર્વનન્તર તિથિના હાનિ-વૃદ્ધિના પ્રસંગે પૂર્વ કે પૂર્વતર
અપર્વ તિથિની હાનિ-વૃદ્ધિ કરવાનો રીવાજ શાસ્ત્રને અનુસરતા અને ઘણો જ વાજબી છે.” [સિદ્ધચક્ર. વર્ષ ૦ અંક ૩ પૃષ્ઠ ૫૧].
વિષય પૃષ્ઠ |
વિષય ગાથા કમી–સામાચારીના લક્ષણની વિશેષ ગાથા પ૧મીપ્રવચનને અંશ પકડી વિપરીત સ્પષ્ટતા. ૬૭ થી ૬૦
કેમ પ્રરૂપે છે? ગાથા ૪૭મી–અપ્રમાણુ સામાચારી. ૬૦ થી ૮૫ ગાથા પર થી ૫૪-સાધુને પ્રતિષ્ઠા કરવાની આજ્ઞા. ૮૬
(૧) ખરતરીય તરુણપ્રભે કલંકિત કરેલી સૂય- ગાથા ૫૫મી સ્થાપનાચાર્યાદિની પ્રતિષ્ઠા તેઓ ગડાંગસૂત્રની ટીકા.
કેમ કરાવે છે?
૮૬ (૨) અરિઆવહિપૂર્વક સામાયિક આદિ કૃત્યની ગાથા ૫૬મી–એથી શ્રાદ્ધો, આચાર્યો પાસે સિદ્ધિ.
પ્રતિષ્ઠા કરાવે છે. ૮૬ (૩) “વઝા રિબાવત્રિા” પાઠને સ્પષ્ટ અર્થ. | ગાથા પ૭મી–આ ગ્રંથમાંના દે, સુરપુ ગાથા ૪૮મી-હવે સામાચારી અશુદ્ધતાના ચિહ્નો.
જરૂર શેળે.
૮૯ ૫ થી ૮૯| ગાથા ૫૮મી–આ ગ્રન્થરચનાને શુદ્ધ જાણે અને ગાથા ૪૯મી-શાસ્ત્રમાં કહેલ હોવા છતાં કહ્યું જ ન માને તથા જે માને તેની યોગ્યતાનું વર્ણન. ૮૯
નથી” એમ બોલવું. ગાથા ૫૦થી ૬-ગ્રંથના ઉપસંહારરૂપ ચૂલિકા. ૯૦ ગાથા ૫૦મી-પર્વતિથિએ જ પૌષધાદિને ઉપદેશ | (૧) ગ્રંથકર્તાની પ્રશસ્તિ. શા માટે?
૮૫] (૨) ગ્રંથ અનુવાદકની પ્રશસ્તિ.