________________
माप साधु.
७१
दुहाओ-अणाहया निव इमा मज्झ ॥ २७ ॥ कहमवि अणियत्तीअच्छि वियणाइ थेवमित्तपि । अहह इह नत्थि कोविहु-नाहो इय चिंतयंतेणं ॥ २८ ॥ विहिया मए पइन्ना-जइ मुंचिज्जा इमाइ वियणाए तो चत्तसव्वसंगो-काहं अणगारियं पवरं ॥ २९ ॥
एवं विहियपइन्नस्स मज्झ रयणीइ आगया निद्दा । खय मुवगया य वियणा-जाओ म्हि पुणं नवसरीरो ॥ ३० ॥ जाए पभायसमएतत्तो आपुच्छिउँ सयणवग्गं । सिरि सव्वन्नुपणीयं-सुद्धं दिक्खं पवनो है ॥ ३१ ॥ भो भो रायगिहेसर-परस्स तह अप्पणो तदुभयस्स । सचराचर जियलोयस्स-तयणु नाहो अहं जाओ ॥ ३२ ॥
तथा
इमा हु अन्नावि अणाहया निवा-तमेगचित्तो निहुओ मुणेहि । निहंठधम्म लहियाणवी जहा-सीयंति एगे बहु कायरा नरा ॥ ३३ ॥ ..
મને દુઃખથી છોડાવી શકી નહિ. હે રાજન ! એ મારી અનાથતા છે. [ ૨૬-૨૭ ] આમ કઈ રીતે પણ લગાર માત્ર આંખની પીડા ઓછી નહિ પડતાં મેં ચિંતવ્યું કે, હાય હાય !
હાં કોઈ પણ નાથ [ રક્ષક ] નથી, અને એમ ચિંતવીને મેં પ્રતિજ્ઞા કરી કે, જો આ वेहनाथी भु, तो सर्वनी संग छोडीने उत्तम सनगारीमा [२८-२४ ] ..
એમ પ્રતિજ્ઞા કરીને સૂતેલા મુજને રાતે ઉંઘ આવી ગઈ અને વેદના બંધ થઈ ४, मेटले गरे ना १२२वाय। थ गयो. [ 3.] या प्रमात यता स्वान વર્ગની રજા લઈને મેં આ સર્વરપ્રણીત શુદ્ધ દીક્ષા લીધી છે. (૩૧) હે રાજગૃહના માલેક! ત્યારથી હું પિતાને, પરને અને તદુભય [ તે બને ને નાથ થયો છું. [ ૩૨ ] वाम ता
; - હે રાજન ! આ પણ એક જાતની અનાથતા છે, તેને તું એક ચિત્તથી સાંભળી જેમકે કેટલાએક કાતર માણસે નિગ્રંથ ધર્મ પામીને પણ સદાય છે. [ ૭૩ ]
