________________
उपदेशतरंगिणी.
१७३ होय , उदार माणसोने तो आ सर्व पृथ्वी कुटुंबरूपज बे. ते सांजली ते देवे तेमने एक चंदननी नेरी आपी, अने कह्यु के, आ री वगाडवाथी माससुधिमां रोगनो उपजव नहीं थाय, एम कही ते देव अंतर्ध्यान थयो. पनी केटलेक काले ते नेरी साचवनार माणसे लोनथी तेना टुकडा करी वेची नाख्या. पनी रोगनी शांति माटे श्रीकृष्णे धन्वंतरि अने वैतरणी नामे बे वैद्यो बनाव्या. एम विचारि सर्व लोकोए परोपकार करवो. पूजामाचरतां जगत्रयपतेः संघार्चनं कुर्वताम तीर्थानामन्निवंदनं विदधतां जैनं वचः शृण्वताम् ॥ सदानं ददतां तपश्च चरतां सवानुकंपाकृतां येषां यांति दिनानि जन्मसफलं तेषां सपुण्यात्मनाम् ॥
अर्थ-त्रणे जगतना स्वामिनी पूजा करतां अका, संघनी नक्ति करतां थकां, तीर्थोनी यात्रा करतां थकां, जैनवचन सांजलता थकां, सुपात्रे दान आपतां थकां, तप तपतां थकां, तथा प्राणीउपर दया करतां कां जे पुण्यशालीऊना दिवसो निर्गमन थाय ने, तेनोज जन्म सफल बे.
वली देवनी पूजा करतां थकां, सत्य वचन बोलतां, थकां, सजनोनो संग करतां थकां, तथा दान देतां थकां जेना दिवसों जाय , तेनाज गोत्रने जन्मने अने जीवितने अमो उत्तम मानीए बीए. निजा लीधाबाद पंचपरमेष्ठीनुं ध्यान धरवू, दिवसे जिनपूजा कर्याबाद व्यापार आदिक कार्य करवू, साधुऊने वंदन करवू, प्रमादनो त्याग करवो, सिद्धांतो सांजलवां, सर्वपर उपकार करवो, सुपात्रे दान आपq, विगेरे उत्तम कार्यो करवां.
हवे तेपर दृष्टांत कहे.. चंपा नामनी नगरीमां जिनदास नामे एक श्रावक वसतो हतो ते त्रिकाल जिनपूजन करतो हतो, बन्ने वखत प्रतिक्रमण करतो
