________________
उपदेशतरंगिणी.
१७३ नाथ प्रनु पण ज्यारे गर्नमां हता, त्यारे तेमनी अचिरा माताजीना स्नानोदकथी भरकीनो उपजव शांत अयो हतो. हालमां पण अष्टोत्तरी पूजाथी नूत, प्रेत, पिशाच आदिकथी थता उपनवो शांत पामेले. पूजाकोटिसमं स्तोत्रं, स्तोत्रकोटिसमो जपः ॥ जपकोटिसमं ध्यानं, ध्यानकोटिंसमो लयः ॥१॥ अर्थ- क्रोडो जिनपूजा करवाथी जे पुण्य थायडे, ते पुण्य एक जिनगुणोना स्तवनथी थाय ने, अने क्रोमोगमे तेवां जिनस्तवनोथी जे पुण्य थाय बे, ते पुण्य नमस्काररूप जिनेश्वर प्रनुना जपथी थाय ने तेम क्रोमोगमे तेवा जपथी जे पुण्य थायचे, ते पुण्य प्रचना निरक्षर ध्यानथी थायने अने जे पुण्य तेवा क्रोमो गमे ध्यानोथी थायचे, ते पुण्य मोह, मान, मद विगेरेथी रहित थश्ने एकाग्रताथी तेमां लीन थवाथी थाय बे. पण ते सर्वमा उत्तम नाव होवो जोए. कडुं ने के,
मंत्र देवे गुरौ तीर्थे, दैवझे स्वप्नन्नेषजे ॥ याहशी नावना यस्य, सिधिवति तादृशी ॥१॥
अर्थ- मंत्रमां, देवमां, गुरुमां, तीर्थमा, निमित्तिामां, स्वसमां, तथा औषधमां जेवी जेनी नावना तेवी सिद्धि थाय. हवे तेपर दृष्टांत कहे.
कुसुमपुर नामना नगरमां धनसार नामे एक शेठ हतो, ते हमेशां त्रिकाल जिनपूजा करतो हतो. एक दहाडो तेणे पोतानां न्यायोपार्जित अव्यथी एक जिनमंदिर बंधाव्युं. पण ते कार्य तेना पुत्रोने रुच्यु नहीं. कर्मवशे अनुक्रमे ते शेठ निर्धन अयो, त्यारे तेना पुत्रो तेने कहेवा लाग्या के, तमोए पुण्य कर्यु, तेथी सर्व धन नष्ट थयु. एवी रीते सांजलतां उतां पण शेठ तो श्रद्धा . राखीने हमेशां योj थोर्नु पण पुण्य करवा लाग्यो. एक दहामो
