________________
१६६
उपदेशतरंगिणी.
श्रीम जिनेंद्रपदपंकज पूजनेन ज्ञान क्रियाकलितसगुरुसेवनेन ॥ स्वाध्यायसंयमतपोविनयादिना च
कस्यापि पुण्यपुरुषस्य दिनानि यांति ॥ १ ॥
अर्थ- श्रीमान् जिनेश्वर प्रजुना चरणकमलोने पूजवाथी, ज्ञान क्रियावाला उत्तम गुरुने सेववाथी तथा सज्जायध्यान, संयम, तप, ने विनयादिकथी कोइ पुण्यशाली पुरुषनाज दिवसो जाय बे.
कोइक पंडित माणसज जिनेश्वर प्रजुने नमीने पोतानां मस्तकने, तेमना गुणो सांजलीने पोताना कर्णाने, तेमनी मूर्ति जोने पोतानां नेत्रोने, तेमनुं स्तवन करीने पोतानी जिद्दाने, तेमनुं पूजन करीने पोताना हस्तोने, तेमने मंदिरे जइ पोताना चरोने, तथा तेमनुं स्मरण करीने पोताना मनने पवित्र करे बे. जिनपूजन कर्या विनानी सर्व क्रिया निष्फल बे. कां बेके, हे, नाथ! जेणे तमोने वांद्या नथी, पूज्या नथी, जक्तिथी स्तव्या नथी, तथा उत्तम ध्यानथी तमोने ध्याव्या नथी, तेणे वनमां रहेली मालतीनी पेठे पोतानो जन्म निरर्थक गुमाव्यो बे. माटे तेज माणसने धन्य जावो के, जेनुं द्रव्य जिनपूजा माटे वपराय बे. कह्युं बे के, जिनपूजा, जिनमंदिर, जिनबिंब, तथा नियात्रा दिकमां विधिपूर्वक जे द्रव्य खरचाय बे, तेज सफल बे, बाकीनुं प्रव्य तो निष्फल बे. हवे तेपर दृष्टांत कहे.
गजपुर नामना नगरमां श्रीधर नामे एक वणिकू रहेतो हतो. ते एक. दहाडो साधुना मुखश्री जिनपूजानुं फल सांजयुं. अने तेथे ते हमेशां त्रिकाल जिनपूजा करवा लाग्यो. एक दहामो धूपपजा करतां थकां तेणे एवो निग्रह लीधो के, ज्यारे
धूप थ रहेशे त्यारे हुं अहींथी जश्श. एटलामां त्यां एक
