________________
११०
उपदेशतरंगिणी.
,
सुखे समाधे दीडही पहोंचाडी. ते वखते सन्मुख श्रावेला बादशाणीने पुयुंके, तारी हज तो सुखे समाधे थइनी ? ते सांजली तेनी माताए कह्युं के, मारा धर्मपुत्र वस्तुपालनी कृपाथी मारी हज सुखे समाधे थइ बे. से सांजली हर्षित थरला बादशाहेतुरत वस्तुपालने दीही बोलाव्यो. ते ज्यारे दिल्ही आव्यो त्यारे बादशाहे तेनी सन्मुख जड़ घणा आदरमानथी तेनुं सामैयुं कर्यु. पबी बादशाहे तेने ज्यारे पोतानुं अर्ध राज्य पवा मांड्यं त्यारे वस्तुपाले कह्युं के मारे राज्यनो खप नथी, फक्त नागपुर पासे वेली मम्माणीनी खाणमांथी त्रण जिनप्रतिमा थाय तेवा पत्थरो जोइए बीए. ते सांजली तुष्टमान थएला बादशाहे ते खी खातेने स्वाधिन करी. पबी वस्तुपाले ते खाणमांथी मम्माणीना उत्तम पत्थरो कढावीने तेमांथी एक रूपनदेवप्रभुनी एक पुंडरीकजीनी, ने एक पार्श्वनाथजीनी एम ऋण जन्य प्रतिमार्ज करावी. ने अनुक्रमे शत्रुंजय पर्वतपर तथा तेजलपुरमां सुंदर जिनप्रासादो करावी तेमां स्थापी वली ते मंत्रिए रलोनी, सुवर्णनी, रूपानी, पित्तलनी, आरसपानी, तथा मम्मापीनी सर्व मली सवा लाख जिनप्रतिमार्ज करावी छे, छाने ते सर्व प्रतिमार्जने तेणे पोते करावेला पांच हजार जिनालयोमां स्थापन करी .
जे मासो पोते करावेली जिनप्रतिमामे पोताने हाथे पूजे बे, तथा ते प्रतिमाने जिनालयोमां स्थापी बीजार्जने हाथे पूजावे बे, तेनुं पुण्य व्याजु मुकेला द्रव्यनी पेठे वृद्धि पामे बे. वली जिनपूजा करनारने हीनजातिपणुं प्राप्त यतुं नथी. जेम जयकुमार दन नामना म्लेखना पुत्र जिनप्रतिमानी जेट मोकली हती, छाने ते प्रतिमा जोइने ते आ'ईकुमारने जातिस्मरण ज्ञान थवाथी तेणे दीक्षा लीधी हती, तथा बेवढे ते मोछे गया हता. कां वे के,
कुमारने
