________________
(८)
दोराई जाय छे. पण संत पुरुषो तो परिक्षा करी बन्नेमांथी एकने ग्रहण करे छे." ___ कुळाचार विरुद्ध न वर्तवं, ए पण हितशिक्षानो तेमां समावेश थाय छे. जे कुळना आचार विचार होय तेथी विरुद्ध वर्तवाथी कुटुंबमां क्लेश थाय छे, अने लोकोमां निंदा थाय छे आबरु जाय छे, अने लाभ तो मळतो नथी. माटे कुळाचार विरुद्ध वर्तननो त्याग करवो, एज हितशिक्षा छे.
जे आ प्रमाणे विवेकपूर्वक अने विचार करीने चाले छ, तेने क्रोधे भरायेलो कलियुग पण कशें करी शकतो नथी. कलियुग तेनी जिव्हाद्वारा अपशब्द बोलावी कलह उत्पन्न करावी शके, अथवा अनर्थ करावे, तेमज अविचारी कार्य करवानुं शीखवी अशुद्ध मार्गे दोरे, अथवा शुद्ध कुळाचारनो लोप करावी खोटी प्रवृत्ति तरफ दोरे, पण जेनी जीव्हा नियममां छे, जे अविचारी कार्य करतो नथी, अने कूळाचार विरुद्ध वर्ततो नथी, तेमां कलियुग प्रवेश पामी शके नहि, अने त्वां फांवी शके पण नहि. --- मम्मंन उलविज्जइ,कस्सवि आलं नदिजइ कयावि कोविन उक्कोसिज्जइ,सज्जणमग्गोइमो दुग्गो॥६॥
अर्थः-कोईने मर्म वचन न कहे, कोईने कदापि आळ (कलंक) न देवु, कोईनो आक्रोश करवो नहि आ सज्जननो मार्गदुर्घट छे॥६॥
भावार्थः-आ जे शब्दार्थ छे ते परथी जणाय छे के तेमां वर्णवेला त्रणे गुणो वाणीने लगता छ. जिभमां साकर तथा झेर पण वसे छे. माटे केवी रीते बोलवु के जेथी सामा मनुष्यनी प्रीति संपादन थाय. अहींयां प्रतिषेध मार्ग बतावी केवु न बोलवू ते पर लक्ष आपेलुं छे.
कोई पण मनुष्यने मर्मवचन न कहेवू; जेथी सामा मनुष्यना ह्रदयने परिताप ऊपने तेवु वचन ते मार्मिक कहेवाय. अने तेवू वचन कहेवाथी तेने बहुज दुःख लागे छे, अने कोईवार मनुष्यो तेवु वचन सहन नहि करी शकवाथी आत्मघात पण करे छे. हृदयने असर करी तेमां ग्लानि उपजावे तेवु मार्मिक वचन बोलतां पहेलां बहुज विचारनी जरूर छे. कोईनो दोष होय छतां भर सभामां ते दोषने मार्मिक वचनथी प्रकट करवामां आवे तो ते समये ते मनुष्यने जमीन मार्ग आपे तो सारं तेवां विचार
