________________
श्री वैराग्य शतक स्थळभेदे तेजस्विता हित अहित निदान, दर्पणमां मुख देखवा, खड्गमां खोवा प्राण. मलीनमनुज पण सन्तने, संगे शोभे मित्त, आजण आज्यं आंखमां, दीपे एही ज रीत. सार विनाना दिवस ते, सुकृत विण जे जाय, अंक विनाना बिंदुओ, संख्यामां न गणाय. १८ निर्बळतामां मित्र पण, दुःखनुं होय निदान, दीप सहायक वायु पण दीप विनाशक प्राण. " गुण विना पण विश्वमां, भयथी कैक मनाय, नागपूजना सौ करे, हंस गरूड तजाय. ज्युं मृग हणवा पारधी, सुस्वर गाय सदाय, दुःख देवा युं दुष्टथी, मीठां वेण वदाय. व्हेचण नीरने क्षीरनी, कैक मच्छथी थाय, पण प्रसिद्धि हंसनी, जश पुण्येज गवाय. दुर्बळने दु:ख दे सर्व, सबळ कने नव जाय. वाघ सिंह वरू छंडीने, देखो छाग हणाय. भिन्न दृष्टिए एक पण भिन्नभिन्न जणाय, योगी कामी कुतरे, शब स्त्री मांस मनाय. आश्रय पामी दुर्जनो, आश्रय नाशक थाय, देखो कीडा काष्ठनां, काष्ठ ज कोरी खाय जे कारज न्हानां करे, ते नव म्होटे थाय, ज्यां कीटीका संचरे, त्यां शुं हाथी जाय.
,
१३९
१६
१७
१९
२०
२१
२२
२३
२४
२५
२६