________________
૧૫૦ જ્ઞાન છતે વ્યવહારીપણું કહ્યું, તેહ શિથિલે ન મનાય; ચરણ કરણ ત્યજેતે વ્યવહારિતા, નિદ્ધધસને તજાય. ૫. ૯૫ ••• • • • ••• . ••• ... ... ... ... ... કાખ નહીં તમ કિહાં, પરદુઃખે દુઃખ થાય. પુ. ૬ તે નિર્દયને રે કિહાંથી અનુકંપા જે કહે માર્ગ અવંક : આ૫ આચારી રે પરને કહી સકે, શુદ્ધ આચાર નિસંક. ૯૭ બ્રણ ચરણ પણ શુદ્ધ પ્રરૂપણું, સવેગ પક્ષી કરે; આચારાંગે રે ઠાણુંગે કહ્યું, તેહ પણ ગુરૂ આદેય. ૫ ૯૮ ધરવાને અસમર્થ ચરણ ગુણા, શુદ્ધ પ્રરૂપક જેહ; તેણે ગુણે ગુરૂ ગરષ્ટાચારમાં, ત્યજવે ન કહો રે તેહ. ૯૯ ચરણ કરણને રે નિત્ય અનુદતે, શુદ્ધ પ્રરૂપતે જેહ તેહ ઉન્ન વિહારી સુલભ બધિ, દુષ્ટ કરને હણેય પુ. ૧૦૦ સાહાય દેતે રે સંવેગી પ્રતે; દેવરાવે અન્ય પાસ; તીર્થ પ્રભાવને કારણે એહવા, અનુમોદનીય ઉલ્લાસ. પુ. ૧૦૧. ઈચ્છાગે રે સાધુ કિયા કરે, પેગ દ્રષ્ટિમાં રે એહ ધર્મદાસ ગણિના ઉપદેશથી, સાધુ વર્ગમાં રે તેહ. પુ. ૧૦૨ શુદ્ધ પ્રરૂપક હીન ચરણપણે, સાધુને સેવવા ગ; તે માટે સુપરૂપક ગુરૂલહી, ત્યજીએ નહીં ભવિલેગ. પુ. ૧૦૩ એ અવગુણ તે રે ઉત્તરાધ્યયનમાં, પાપ શ્રમણ કહે ધીઠ; તે માટે સદગુરૂને આરાધતાં, શુદ્ધ ચરણે....વી. પુ. ૧૦૪ ગુરૂ જ્ઞાની ગુરૂદાની જ્ઞાનને, ગુણ ગુરૂભકિત આધીન; ગુરૂની ભકિત રે મુક્તિ આકર્ષીએ, જિમ ગોતમ ગુરૂ લીન, ૧૦ •
૧ નિઃથક પરિણમી. ૨ શિથિલ. ૩ પ્રરૂપક.
