________________
૧૪૪
.
શ્રી દશકલિકમાં કહ્યું, એમ ને શુદ્ધ વ્યવહાર રે. ગુ. ૩૦ ગ૭ નિશ્રાએ રહેવું કહ્યું, તે પણ સાધુ સમુદાય રે; શિથિલને ગચ્છ પણ છેડવો, શ્રી ગચ્છાચારે કહાય રે.ગુ. ૩૧ શૂલભદ્રાદિકની પરે, ધીરને ક્યું કરે દેશ રે . એક પ્રતિબંધ જિન આણછ્યું, એમ પામે મન તેષરે. ગુ. ૩૨
ઢાળી ૩ જી સુણ બેહેની પીઉડે પરદેશી એ દેશી. ગુરૂ કહે શિષ્ય સંદેહ ન પડે, નામસૂરી બહુ નિરખી રે; ભાવસૂરિ પણ દુષમકાળે, પામે છે પરખી રે. ૩૩ શ્રી સદ્ગુરૂ શે ભવિ પ્રાણી, સદ્ગુરૂ પુન્ય લહીયે રે. ટેક. કુગુરૂ બહુ કાલે પણ સુગુરૂની, અછતિન ભારતમાં કહીયેરે ૩૪ પંચાવન લખ સહસ સયાંની, હાથે પ્રત્યેકે કેટી રે, વીર વચને સુવિહિત સૂરીની, કલિયુગે પણ કેમ બેટિશ્રી . ૩૫ કાલોચિત ગુણ યુગતાને, ગુરૂ પદવી દેવી યુક્ત રે. થત ભાષિત કેઈક ગુણ હશે, પણ વ્યવહારે ઉક્ત રે. શ્રી. ૩૬ નવમેં પૂર્વે શેધિને કર્ત, હો આચાર પ્રકલ્પ રે; હવડાં તસ ઉદ્ધાર નહી , આચારાંગે અલ્પ રે. શ્રી ૩૭ પૂર્વે પુષ્કરણી જે હુંતી, તેડવી ન દીસે આજ રે; તેણે પુષ્કરણઓ હોએ, કીજે તેણે કાજ રે. શ્રી ૩૭ અવસ્થાપિનીતાલેહ્યાટિનીક, વિદ્યા સિદ્ધ હતા ચાર રે, આજ તે તે વિદ્યાઓ ન દશે, તે ક્યું નહિ ધન ચેર રે. શ્રી ૩૮ પૂર્વે શ્રત કેવલી ગીતારથ, આજ તે મધ્યમ જઘન્ય રે, ક૫ પ્રક૫ ધારી તે નહી ચું, ગીતારથ જગ ધન્ય છે. શ્રી ૩૯ પૂર્વે શાસ્ત્ર પરિતા અર્થે, જાણે ઉઠામણ થાતી રે.
* તેટ. ૧ આગ્રહ (ટેક). ૨ નાતિ. ૩ જેથી લોક નિદ્રાવશ થઈ જાય એવી જાતની વિદ્યા. ૪ જેથી તાળા રતઃ ઉઘડી જાય એવી વિદ્યા.
