________________
૧૧૭ જાણુઈ નાણુ નિહાણ માણ પણ નાણુઈ ચિત્તિહિં; દિણ દિખિય દેખિય આવતુ દ્રમક સાધુ સા ઉઠિ કરી, અભિગમણ નમણે વંદણ વિણય સુણઈવયણ આણંદ ભરી પ
मूल गाथा १७-१८ संवाह० तहवि० બાણરસિ નયરી નરિદ નામિહિં સંવાહણ, પુર અંતેઉર પવર અવર હય ગય બહુ સાહણ, કના સહસ સુરૂવ અછઈ પણ પુરૂ ન ઈકિપ, રાયપત્ત પચત્ત લછું લિવઈ રિઉ ટુકય,
નેમિત્તિ વયણિ રાણી ઉયરિ કુંવર જાણિ પટ્ટિહિં ચવિક, તિણિ અંગવરિ અરિ ત્રાસવી રજજબંધ સહુ રાહ વિ. ૬.
માથા ૨૦ જિંપ | કિય સિંગાર ઉદાર અંગ આરીસઈ પિખઈ, પાણી પી મુંડી સયલ તણુ તિણિપરિ દિખાઈ; અંતેઉર આવાસ પાસિ ભવ વાસિ વિરત્ત, ભરફેસરવર ઝાણ ના કેવલ સંપત્ત; એઉ ચક્રવટ્ટિ વિસયા રસિડુિં, રમ રંગિણ ઈમ ગઈ; તસુ અપકજાજ અધિપહિં સરિ3 કિપરજણ જાણે વણઈ. ૭
સેણિય કરઈ પસંસ દુમુહ દુવ્રયણિ નિવારઈ, રાય રિષિ કાસગ્નિ રહિઉ રણિ અરિઅણુ મારઈ; સિરકા કજિજ સિરેિહથ્થ ઘ@િ સંજમ સંભાઈ,
મનિહિં બદ્ધ બહુ પાપ આ૫ આપિહિ પખાલઈ; ગતિ કહઈ નીર સત્તમ નારય મગહ રાય અચરિજ ભયઉં, તિણિ સમઈ દેવ જય જય ભણુઈ પ્રસનચંદ્ર કેવલિ જયઉ. ૮
