________________
જઈ સરઈ સુરાહ છે, વસંતમાસ ચ કેઈલા સરઈ; વિઝ સરઈ ગઈદ, તહ અહ મણું તુમ સરઇ. ૧ર
ભાવાર્થ– સગુરૂ! આપનું મુખ કમજ દી છતે જે સદ્ધિ દેવતાઓ પિતાની દેવાંગનાદિક સહિત ભેગવે છે, તે મારે કંઈ હિસાબમાં નથી. (૭)
હે સદગુરૂ ! આપનું વદનકમલ કી છતે જે મન, વચન, કાયાથી મેં જે પાપ આજ પતિ ઉપાર્જન કરે છેતે બધું આજે સ્વત: નષ્ટ થયું માનું છું. (૮)
જીવેને સર્વાભાષિત ધર્મ પામ દુર્લભ છે. નથી મનુષ્ય જન્મ મેળવે દુર્લભ છે, અને તે મનુષ્ય જન્મ મળે. છતે પણ સલ્સર સામગ્રી મળવી અતિ દુર્લભ છે. (૯)
જ્યાં પ્રભાતે ઉઠતાં જ સુપ્રસન્ન ગુરૂનાં દર્શન થતાં નથી, ત્યાં અમૃત સશ જિનવચનને લાભ શી રીતે લઈ શકાય (૧૦)
જેમ મેઘને દેખી મેરે પ્રમુદિત થાય છે અને સૂર્યને ઉદય થયે છતે કમળનાં વન વિકસિત થાય છે, તેમ જ આપનું દશન થયે છતે અમે પણ પ્રમેય પામીએ છીએ, (૧૧)
હે ગુરૂજી : જેમ ગાય પોતાના વાછરડાને સભાળે છે, અને જેમ કેયલ વસંતમાસને ઈછે છે, તથા હાથી વિંધ્યાચલની અટવીને યાદ કરે છે; તેમ અમારું મન (સદાય) આપનું સ્મરણ કર્યા કરે છે. ૧૨ બહયાં બહયાં દિવસડાં, જઈ મઈ સુહગુરૂ દીઠ લેચન બે વિકસી રહ્યાં, હીઅડ અભિય પઈ. ૧૩ અહો તે નિજિજઓ કેહ, અહો માણે પરાજિઓ; અહો તે નિરક્રિયા માયા, અહ લેહ વસીડિઓ. ૧૪
