________________
સિંદૂર પ્રકર. છે પાર નહિ જસ તેહ ભવમાં પામિને બહુ કષ્ટથી આમનુજભવને જેહધારી વિષય સુખ અભિલાષથી; વ્યાકલ બનીને ધર્મ ન કરે તેહ મૂર્ખ શિરમણી, બુડતે સમુદ વિષે તજી વર વહાણને પાષાણની. ૧ ગ્રહણ ક્રિયાને આદરે ના તેહવું જ્ઞાની કરે, ઉપનય સમજજે તું સમુદસમાન ભવ આછે ખરે; છે વહાણ જિનને ધર્મપત્થર જેહવા શબ્દાદિને, જાણી ભરે સો રાખ નહી તેઓ તણે હું કહું તને. ૨
અથ –જે માણસ આ અનંત સંસારને વિષે મહાકષ્ટ મનુષ્યભવ પામીને વિષયસુખની તૃષ્ણથી વ્યાકૂલ થઈ, ધર્મ કરતું નથી, તે મૂર્ખ શિરામણિ સમુદ્રને વિષે બૂડતે છતે ઉત્તમ વહાણને તજી દઈ પત્થરને ગ્રહણ કરવાને પ્રયત્ન કરે છે. (તેવું મૂખના જેવું કામ કરનાર સમાજ) હવે આ ગ્રંથમાં જે જે ઉપદેશદ્વારે કહેવાના છે તે કહે છે..
(સાવ નિવૃત્તમ ) ૧૧ ૬ ૭ ૮ ૧૦ ૮ भक्तिं तीर्थकरे गुरौ जिनमते संघे च हिंसाऽनृत
૧૨ ૧૩ ૧૪ स्तेयाब्रह्मपरिग्रहाशुपरमं क्रोधाधरीणां जयम् ।
૧૫ ૧૬ ૧૭ ૧૮ ૧૯ ૨૦ सौजन्यं गुणिसंगमिंद्रियदमं दानं तपो भावनां,
वैराग्यं च कुरुष्व निवृतिपदे यद्यस्ति गंतुं मनः ॥८॥
૧. શબ્દ, રૂપ, રસ, ગંધ અને સ્પર્શ.
