________________
૧૩૦
મૂલ છ
બદ્ધ ગર્જર ભાષાનુવાદ.
પુણ્ય (
નિરા) રૂપી ફૂલને (ઉપન્ન કરવામાં) બગીચાજેવા, સ્વચ્છેદી (તફાની) ચિત્તરૂપી વાંદરાને બાંધવાની સાંકળ જેવા, વિરતિરૂપી સ્ત્રીને રમવાના ઘરજેવા, કામવાસના (ભગ - તૃષ્ણોરૂપી તાવને (નાશ કરવામાં) દવાની જેવા, અને મેક્ષમાર્ગને વિષે (બેસવાના) રથ જેવાવૈરાગ્યને વિચારીને સંસારના ભયરહિત થજે (બનજે).
| (વરત્તવૃત્ત૬) चंडानिलस्फुरितमब्दचयं वाचिवृक्षत्रजं तिमिरमंडलमर्कविम्।
૧૦ ૧ ૯ . वजं महीध्रनिवहं नयते यथांतं,
૧૨ ૧૩ ૧૬ ૧૧ ૧૫ वैराग्यमेकमपि कर्म तथा समग्रम् ॥१०॥
જ્હોરા ૧૦ | માત્ર નિવમ્ પર્વતોના કનિટ વંટાળીયાનું
સમૂહને રિતમ્ ફરકવું (વાવું)
નાતે પમાડે છે; કરે છે અત્રયમ્ મેઘના સમૂહને
यथा વિચિ: - દાવાનલ જતમ્ નાશ (નષ્ટ) ફાત્રાનું ઝાડોના સમૂહને वैराग्यम्
વૈરાગ્ય તિમિમvમ્ અંધકારના ઘા જ એક પણ
સમૂહને कर्म વિશ્વનું સૂર્યનું બિંબ | તથા
તે પ્રમાણે વઝમ
વજ | સમન્ , સઘળા, બધા, વટાલિયો દૂર કરે ક્ષણમાંય મેર સમૂહને, અગ્નિ યથા વનનેય બાલે શીવ ઝાડ સમને
