________________
૧૧ર મૂલ છન્દ બદ્ધ ગુજરભાષાનુવાદ.
અથ-અરિહંતાદિ પાત્રને વિષે આપેલું એવું પવિત્ર દિવ્ય-ચારિત્રની વૃદ્ધિ કરે છે, વિનયને વધારે છે. જ્ઞાનને ઉપન્ન કરે છે; સમતારસનું પોષણ કરે છે, તપને પ્રબળ કરે છે, શ્રુતજ્ઞાનને વધારે છે, પુણ્યને ઉત્પન્ન કરે છે, પાપનો વિનાશ કરે છે, સ્વર્ગને આપે છે, અને અનુક્રમે મેક્ષરૂપી લક્ષમીને વિસ્તારે (આપે) છે.
૯ ૧૦ ૮ ૧૨ ૧૩ ૧૪ ૧૨ ૧૭ दारिद्रयं न तमीक्षते न भजते दौर्भाग्यमालंबते, ૧૬ ૧૫ ૧૯ ૧૮
૨૦ ૨૨ ૨૧ ર૩ नाऽकीर्तिन पराभवोऽभिलषते न व्याधिरास्कंदति । ૨૪ ૨૫ ૨૬ ૨૯ ૨૮ ૨૭ ૩૩ ૩૧ ૩૨ ૩૦ दैन्यं नाद्रियते दुनोति न दरः क्लिश्नंति नैवापदः,
पात्रे यो वितरत्यनर्थदलनं दानं निदानं श्रियाम् ॥७८॥
| ઢોલ ૭૮ છે. R, ગાાતિ દબાવતો નથી, વારિતાં દરિદ્રપણું
દુર્બલ કરતા નથી રમુફતે તે પુરૂષને (ને) જોતું સૈન્યમ્ દીનતા, ગરીબાઈ
નથી | ગાદ્રિય નથી આદર મારે નથી સેવતું
કરતી (પૂજતી) ચમ્ અપ્રિયપણું
દુનોતિ જ નથી પડત માટતે આશ્રય કરે (છે)
રા: ડર જ નહિ
શિઋત્તિ ન વ નથી દુ:ખ ત્તિઃ અપજશ
દેતી જ પામ: હાર
સાપ આપત્તિ (સંકટ) ન મારે નથી ચાહત
પાને સુપાત્રને વિષે વ્યાધિ રોગ
એ ર્વિસિ જે આપે છે
