________________
(१७७) पीठिका मंमावी, उपर सिंहासन थापी पोतें बेसवा मांड्यु, लोक सर्व जाणवा लाग्याके वसुराजा सत्यवचनने बलें करी अधर बेसे बे, तेथी सिमाडीया राजा प्रमुख सेवामा रह्या, महोटो प्रतिष्ठावंत सत्यवादी एवो वसुराजा कहेवाणो. __एकदा पर्वतकने मलवा माटें नारद कोग्रामांतरथी तिहां श्राव्यो, पोतपोतामां मलीने बेग, ते समये शिष्यने जणावतां श्रज शब्दनो अर्थ गगनो होम करवो एवो पर्वतें कह्यो, तेवारें नारद बोल्यो के गुरुयें तो श्रापणने जणावतां अज शब्दनो अर्थ त्रण वर्षनी जूनी व्रीहि कही . तो तमें अज शब्दनोश्रर्थ बाग केम कहोबो? पर्वतें ना कही.एम पोतपोतामां विवाद करतां जे खोटो ठरे, तेनी जीन - दी नाखवी. एवी प्रतिज्ञा करी. ते वखत पर्वतकनी मातायें जाएयु जे नारद कहे , ते वात खरी बे माटे हुं ज वसुराजानी पासेंथी पुत्रनिदा मागी ले. कारण के सादी दाखल बे जण वसुराजा पासें जवाना , एवं विचारी वसुराजा पासें जश्ने कालावाला कीधा, अनुक्रमें ते बेहु जण वाद करतां वसुराजा पासें अर्थ पूजवा श्राव्या. राजायें पण
१२