________________
ઉપદેશમાળા
૧૨૧ गच्छगओ अणुओगी, गुरुसेवी अनियओं गुणाउत्तो । संजोएण पयाणं, संजमआराहगा भणिया ।।३८८।। निम्ममा निरहंकारा, उवउत्ता नाणदंसणचरित्ते । एगखित्तेऽवि ठिआ, खवंति पोराणयं कम्मं ।।३८९।। जियकोहमाणमाया, जियलोहपरीसहा य जे धीरा । वुड्डावासेऽवि ठिया, खवंति चिरसंचियं कम्मं ।।३९०।।
(૩૮૮) (પાસત્કાદિથી ક્રમશઃ વિપરીત સુસાધુ) (૧) ગચ્છવાસી હોય, (૨) જ્ઞાનાદિ સાથે સંબંધવાળો, (૩) ગુરુપરતન્ન, (૪) “અનિયત'=માસ કલ્પાદિ મર્યાદાયુક્ત વિચરવાવાળો, (પ) “ગુણે સુ'=રોજની ક્રિયામાં “આયુક્ત”= અપ્રમાદી હોય. આ પદોના સંયોગથી (પૂર્વની જેમ પ-૧૦૧૦-પ-૧ ભાંગાએ) સંયમ આરાધકો (તીર્થકર ગણધર ભગવંતોએ) કહેલા છે. આમાં પણ જેમ જેમ પદવૃદ્ધિ થાય તેમ તેમ ગુણવૃદ્ધિ સમજવી.)
(૩૮૯) (આર્ય સમુદ્ર વગેરે મહામુનિઓએ સ્થિરવાસ કર્યો પરંતુ જિનાજ્ઞાપાલક હોવાથી આરાધક હતાકેમકે) જે મમત્વબુદ્ધિ રહિત હોય, અહંકાર વિનાના હોય, જ્ઞાન - દર્શન - ચારિત્રમાં દત્તચિત્ત હોય, પછી તે એકજ ક્ષેત્રમાં ક્ષીણ જંઘા-બળ આદિ પુષ્ટ આલંબને સ્થિરવાસ કરતા હોય તો પણ તે પૂર્વના (ચિર સંચિત) કર્મોને ખપાવે છે.
(૩૯૦) જેઓએ ક્રોધ-માન-માયા(નો નિગ્રહ કરી એને) જીતી લીધા છે, જેમણે લોભ અને પરીસહો જીતી લીધા છે, જે ધીર” = સત્ત્વવાન (મુનિ, પૂર્વે કહ્યા તે રીતે) વૃદ્ધાવસ્થામાં સ્થિર વાસે રહેલા છતાં ચિરસંચિત કર્મ (સમૂહ)નો નાશ કરે છે.
