________________
फलाभ्यां सुखदुःखाभ्यां न भेदः पुण्यपापयोः, दुःखान्न भिद्यते हन्त यतःपुण्यफलं सुखम् ।।२२९||६२
અર્થ પુણ્યનું ફળ સુખ છે અને પાપનું ફળ દુઃખ છે...આમ સુખ દુઃખ રૂપ ફળ ભેદની અપેક્ષાએ પુણ્ય પાપનો ભેદ છે...ને એક ફળ સારૂ છે એક ખરાબ છે એ રીતે એમા શુભ શુભતા પણ આવશે આવી વ્યવહાર નયની દલીલ સામે નિશ્ચયતો કહે છે કે...તમે જે પુણયના ફળને સુખ કહ્યું છે તે તાત્વિક રીતે દુઃખ જ છે...એનાથી એ જુદુ નથી પડતું. નામ ભલે સુખ રાખો પણ તત્ત્વતઃ જો દુઃખ હોય તો પુણ્ય અને પાપ બન્ને સરખા જ થયા. परिणामाच्च तापाच्च संस्काराच्च बुधै मतम्, गुणवृत्तिविरोधाच्च दुःखं पुण्यभवं सुखम् ।।२३०||६४
અર્થ : પુણ્યથી જન્ય સુખ ચાર કારણો સર દુઃખ રૂપ છે ૧. પરિણામ થી, ૨. તાપથી, ૩. સંસ્કારથી, ૪. ગુણ વૃત્તિના વિરોધથી. પરિણામથી એટલે કે પુણ્યફળ સુખ અંતે દુઃખમાં જ પરિણમે છે. વળી તાપથી એટલે કે વારંવાર એ અપૂર્ણ
આત્મનિશ્ચયાધિકાર-૧૮ )
