________________
ધર્મબિંદુ પ્રકરણ ભાગ-૧ | અધ્યાય-૨ | સૂત્ર-૧૬, ૧૭
" ૨૩૧ શ્રોતાને સ્યાદવાદના બોધતો પરિણામ પરમશુદ્ધિને પામેલો હોતે છતે, બંધના ભેદનું કથન કરવું જોઈએ=આઠ પ્રકારની મૂળ પ્રકૃતિના બંધના સ્વભાવનું અને ૯૭ પ્રકારની ઉત્તરપ્રકૃતિના બંધના સ્વભાવનું બંધશતક આદિ ગ્રંથ અનુસારથી પ્રજ્ઞાપન કરવું જોઈએ.
ત્તિ' શબ્દ ટીકાની સમાપ્તિ અર્થે છે. ૬૬/૧૨૪ ભાવાર્થ :
સૂત્ર-૬૫માં કહ્યું એ પ્રમાણે ઉપદેશક શ્રોતાને તત્ત્વવાદ પરિણમન પામ્યો છે કે નહિ તેની પરીક્ષા કર્યા પછી ઉપદેશકને જણાય કે અત્યાર સુધી વર્ણન કરાયેલ તત્ત્વવાદ શ્રોતાના હૈયામાં પરમશુદ્ધિને પામેલ છે, તેથી હવે આ શ્રોતા સ્યાદ્વાદની દૃષ્ટિથી સર્વ પદાર્થનું સમ્યક્ યોજન કરીને આત્મહિતમાં ઉદ્યમ કરી શકશે ત્યારે “અંધશતકાદિ ગ્રંથમાં કહ્યા પ્રમાણે શ્રોતાની બુદ્ધિ અનુસાર કર્મના ભેદોનું વિસ્તારથી વર્ણન કરે; જેથી શ્રોતાને નિર્ણય થાય કે આ પ્રકારના કર્મોના ભેદો જીવના અધ્યવસાયથી બંધાય છે અને તે બંધનાં કારણો મિથ્યાત્વ, અવિરતિ, પ્રમાદ, કષાય અને યોગ છે અને જીવ જિનવચનનું અવલંબન લઈને મિથ્યાત્વાદિ ભાવોને દૂર કરવા માટે ઉદ્યમ કરે તો બંધનાં કારણોનો ક્રમસર ઉચ્છેદ થાય છે અને મોક્ષનાં કારણોની ક્રમસર પ્રાપ્તિ થાય છે જેથી સંસારનો અંત થાય છે. ll૧૬/૧૨૪ અવતારણિકા :
તથા –
અવતરણિકાર્ય :
પૂર્વસૂત્રમાં કહ્યું કે શ્રોતાને તત્વવાદ પરિણમન પામે ત્યારે ઉપદેશક કર્મના ભેદોનું વર્ણન કરે અને તે વર્ણન કર્યા પછી યોગમાર્ગમાં અત્યંત ઉત્સાહિત કરવા અર્થે શું કહે ? તે બતાવે છે –
સૂત્ર :
વરોધનામકરૂપI Tદ્૭/૧૨ / સૂત્રાર્થ :
વરબોધિલાભની પ્રરૂપણા કરે. I૭/૧૨૫ll ટીકા - __'वरस्य' तीर्थकरलक्षणफलकारणतया शेषबोधिलाभेभ्योऽतिशायिनो 'बोधिलाभस्य प्ररूपणा' प्रज्ञापना, अथवा 'वरस्य' द्रव्यबोधिलाभव्यतिरेकिणः पारमार्थिकस्य ‘बोधिलाभस्य प्ररूपणा' हेतुतः સ્વરૂપતઃ પતંતતિ વાદ્૭/૧રકા
