________________
૫o વર્ષો સુધી તે (મંદિર) કરાવનાર દેવ થાય. ૧૧.
सुवर्णारूप्यरत्नमयीं दृषल्लेखमयीमपि ।
कारयेद्योऽर्हतां मूर्ति स वै तीर्थंकरो भवेत् ॥१२॥ સોનાની, રૂપાની, રત્નની, પાષાણની કે માટીની (વિધિપૂર્વક) જે જિનમૂર્તિ કરાવે, તે તીર્થંકર પદને પામે છે. ૧૨.
अंगुष्ठमात्रामपि यः प्रतिमां परमेष्ठिनः
कारेयदाप्य शक्रत्वं स लभेत्परमं पदम् ॥१३॥ જે અંગુઠા માત્ર માપની પણ પ્રભુની મૂર્તિ વિધિપૂર્વક કરાવે તે ઈન્દ્રપણું પામીને પરમ પદને પામે છે. ૧૩.
धर्मद्रुमूलंसच्छास्त्रं जानन् मोक्षफलप्रदम् ।
लेखयेद्वाचयेद्यच्च शृणुयाद्भावशुद्धिकृत् ॥१४॥ ધર્મરૂપી વૃક્ષના મૂળરૂપ અને મોક્ષફળને પ્રકર્ષે આપનાર એવા ઉત્તમશાસ્ત્રને જાણતો વ્યક્તિ લખે, લખાવે, વાંચે, વંચાવે અને સાંભળે, સંભળાવે તે પોતાના ભાવને (વધુ) શુદ્ધકરનારો થાય છે. ૧૪.
लेखाप्यागमशास्त्राणि यो गुणिभ्यः प्रयच्छति ।
तन्मात्राक्षरसंख्यानि वर्षाणि त्रिदशो भवेत् ॥१५॥ આગમશાસ્ત્રો લખાવીને જે ગુણીજનોને આપે છે તે અક્ષર પ્રમાણ વર્ષો સુધી દેવ થાય છે. ૧૫.
ज्ञानभक्तिं विधत्ते यो ज्ञानविज्ञानशोभितः ।
प्राप्नोति स नरः प्रांते केवलिपदमव्ययम् ॥१६॥ જે શ્રાવક જ્ઞાનની ભક્તિ કરે છે, તે જ્ઞાનવિજ્ઞાનથી શોભિત થયેલો એવો (તે) પ્રાન્ત કેવલિપદ (મોક્ષપદ)ને પામે છે. ૧૬.
निदानं सर्वसौख्यानामन्नदानं विभावयन् । साधर्मिकाणां वात्सल्यं कुर्याच्छक्त्या समा:प्रति ॥१७॥
