________________
શ્રાવક ગુણ તથા આગમનું માહાત્મ્ય.
૫૧
મતિથી રહિત ૧, રૂપવાન—પ્રશંસનીય રૂપશાલિ અર્થાત્ સ્પષ્ટપ ચેંદ્રિય ૨, પ્રકૃતિસામ-સ્વભાવથી પાપકમ ન કરનાર ૩, લેાકપ્રિય –સદા સદાચરણ કરનાર ૪, અક્રૂર-મત્સર વિગેરેથી જેના પરિણામ દૂષિત ન હેાય તે ૫, ભીરૂ-માલાક અને પરલેાકના અપાય (ક) થી ભીરૂ ૬, અશઢ–અન્યને નહિ ઢંગનાર ૭, સુદાક્ષિણ્ય-પ્રાર્થનાને ભંગ કરવામાં ભીરૂ ૮, લજજાળુ–અકા ના ત્યાગ કરનાર હું, દયાળુ –પ્રાણીયા પ્રત્યે દયા કરનાર ૧૦, મધ્યસ્થ રાગ-દ્વેષથી રહિત આથીજ આ સામષ્ટિ—સત્ય ધમ વિચારક હાવાથી દોષાના દૂથીજ ત્યાગ કરનાર ૧૧, ગુણરાગી-ગુણના પક્ષ લેનાર ૧૨, સત્કથ—જેને ધ કથા પ્રિય હોય તે ૧૩, સુપક્ષયુક્ત-સુશીલ અને અનુકૂળ પિરવાર સહિત હાય તે ૧૪, સુદી દશી-ઘણી સારીરીતે વિચારેલા, પરિણામે સુ ંદર એવા કાય ને કરનાર ૧૫, વિશેષજ્ઞ—પક્ષપાત રાખ્યા વિના ગુણ દોષની વિશેષતાને જાણનાર ૧૬, વૃદ્ધાનુગ—ઠરેલ— પરિપકવ બુદ્ધિવાળા પુરૂષને સેવનાર ૧૭, વિનીત–ગુણાવર્ડ કરી વડીલ જનેાનું ગારવ કરનાર ૧૮, કૃતજ્ઞ-પરના પેાતાની તરફ થયેલ ઉપકારને ન ભૂલનાર ૧૯, પરહિતાર્થ કારી-નિસ્પૃહ થઈ ખીજા તરફથી બદલા અથવા આશા રાખ્યા વિના પરીપકાર કરનાર (સુદાક્ષિણ્ય પ્રાર્થના કરાયા છતાજ પરોપકાર કરે છે, આ તે સ્વયમેવ અન્યનું હિત કરવામાં આનંદી હાય છે. તેથી એ મને ગુણના ભેદ છે. ) ૨૦, તેમજ લબ્ધલક્ષ્ય જેણે ધર્મોનુષ્ઠાનનાં વ્યવહારરૂપ લક્ષ્યને મેળવ્યુ હાય તેવા, અર્થાત્ જેને સહેલાઇથી શિક્ષા આપી શકાય તે ૨૧. એ ૨૧ ગુણાથી યુક્ત મનુષ્ય ધરત્નને ચેાગ્ય છે. ત્યાં ‘૨૧ ગુણા જેને હાય તે શ્રાવક કહેવાય છે. ’ એવા અર્થ જાણવા. ૨૩, ૨૪, ૨૫.
સાધુઓએ અને શ્રાવકાએ પરમ સ ંવેગ ઉત્પન્ન કરનાર શ્રી જિનેશ્વરના આગમ સાંભળવા જોઇએ. એથી તેનું મહાત્મ્ય પ્રકટ કરતા કહે છે.
कत्थ अम्हारिसा पाणी, दुसमादोसदूसिया ।
હા ! અાદાર કુંતા, ન હુંતો ગામો | ૨૬ ॥
