________________
મુનિ ગુણું વર્ણન.
૪૯
પાપાના નાશ કરે છે તાપછી સમસ્ત જૈન સિદ્ધાંતને જાણનાર જે મનુષ્ય આદરપૂર્વક બારે ભાવનાએ ભાવે તે અનુપમ અતુલ સુખને પામે તેમાં શું આશ્ચય ? અર્થાત્ તેમાં આશ્ચય પામવા જેવુ નથી.” ૧૯
R
સૂરિ મહારાજાએ સદ્ગુણી સાધુઓથી પરિવર્યાજ શાથે છે, એથી સાધુઓના ગુણને કહેવા પૂર્વક સાધુઓનુ વધપ
કહે છે.—
छव्वय - छकायरक्खा, पंचिंदिय लोहनिग्गहो खंती । भावविसुद्ध पडिलेहाइकरणे विसुद्धी य ॥ २० ॥ સંગમનોદ્ નુત્તય, અસનમા—વયા–જાય—સરોદ્દો । सीयाइपीडसहणं मरणं उवसग्गसहणं च ॥ २१ ॥ सत्तावीसगुणेहिं, एएहिं जो विभूसि साहू | सो पणमिज्ज भत्तिन्भरेण हियएग रे जीव ? ॥ २२ ॥
ગાથા ——છ વ્રત અને છકાયની રક્ષા, પાંચ ઇંદ્રિયાને વશ રાખવી, લાભના નિગ્રહ કરવા, ક્ષમા, અંત:કરણની વિશુદ્ધિ, પડિલેહણ વિગેરે કરવામાં વિશુદ્ધિ રાખવી. (૨૦) સંયમના યાગમાં યુક્ત થવુ, અકુશળ મન, વચન અને કાયાનેા રાધ કરવા, શીત વિગેરે પીડા સહન કરવી, મરણાંતિક ઉપસર્ગને સહન કરવા, (૨૧) એ સત્યાવીશ ગુણેાવડે જે સાધુ વિભૂષિત હાય તેને હે જીવ! ભક્તિથી ભરપૂર હૃદયવડે પ્રણામ કરવા જોઈએ. ૨૨
-
વ્યાખ્યા —પૂર્વોક્ત 'સત્તાવીશ ગુણાવડે જે મુનિ અલ'કૃત હાય તેવા સાધુને આદરની અધિકતા પૂર્વક અંત:કરણથી (મનવડે) હું આત્મન્ ! નમસ્કાર કરવા જોઇએ. ‘ગુણવાન્ પાત્રને ભાવની પ્રધાનતાએ કરેલા નમસ્કાર ગુણને માટે થાય છે. ’ એમ સૂચવ્યું. હવે સાધુના ગુણ્ણાને ગણતાં છતાં કહે છે. જીવ ઈત્યાદિ. પ્રાણાતિપાત વિરમણ વિગેરે લક્ષણવાળાં રાત્રિભાજન વિરમણુ પર્યંત છ વ્રત (પ્રાકૃત હેાવાથી વિભક્તિના લેાપ થયેા છે. )
19
