________________
શ્રી જિનેંદ્રપૂજા ફળ વર્ણન.
૧૩૫ ચક્ષણ-ચતુર મનુષ્ય અગર અને કપૂરથી મિશ્રિત ધૂપ બાળ જોઈએ. એવી રીતે ફૂલ વિગેરે પણ વસ્ત્ર વિગેરેનું ઉપલક્ષણ છે, તે સંભવ પ્રમાણે સમજવું. ૭૧
' હવે પૂજાથકી થતું આ લેકસંબંધિ અને પરલોકસંબંધિ ફળ કહે છે.
उवसमइ दुरियवग्गं, हरह दुहं जणइ सयनसुक्खाई ॥ चिंताईअं पि फलं, साहइ पूया जिणंदाणं ॥७२॥
ગાથાર્થ–-જિદ્રોની પૂજા પાપસમૂહને ઉપશમાવે છે, દુખ હરે છે, સઘળાં સુખ ઉત્પન્ન કરે છે, ચિંતાતીત-ચિંતવી ન શકાય તેવું ફળ પણ આપે છે. ૭૨ જિનપૂજનનું ફળ કહ્યું, હવે સાધુવંદનનું ફળ કહે છે--
तित्थयरत्तं सम्मत्तखाइयं सत्तमीइ तइयाए ! . साहूण वंदणेणं, बद्धं च दसारसीहेणं ॥ ७३ ॥
ગાથાથ–સાધુઓને વંદન કરવાથી દશાર્વસિંહ-કૃષ્ણ વાસુદેવે તીર્થકરપણું, ક્ષાયિસમ્યકત્વ અને સાતમી નારકીથી ઘટાડીને ત્રીજી નારકીનું આયુષ્ય બાંધ્યું હતું. ૭૩
વ્યાખ્યાર્થ–દશાહ–સમસ્ત યદુવંશમાં પૂજ્ય સમુદ્રવિજય વિગેરે દશ ભાઈઓ જાણવા. તે આ પ્રમાણે–સમુદ્રવિજય ૧, અભ્ય ૨, સ્તિમિત ૩, સાગર ૪, હિમાવાન પ, અચલ દ, ધરણ ૭, પૂરણ ૮, અભિચંદ્ર ૯ અને પરાક્રમી વસુદેવ ૧૦. દશાકુળમાં શોર્ય વિગેરે અતિશય વડે સિંહસમાન દશાર્વસિંહ અથવા દશાડું–વસુદેવને પુત્ર દાશાહ સિંહની જેમ શૂરતાવડે પ્રશંસનીય દાસાહે–દાશાઈસિંહ.
ઉત્તરપદમાં વ્યાવ્ર, પુંગવ, ઋષભ, કુંજર, સિંહ, શાલ, નાગ વિગેરે શબ્દ હોય તે તે તથા તલૂજ, મતલ્લિકા, મચચિકા, પ્રકાંડ, ઊદ્ધ એ શબ્દ પ્રશસ્ય અર્થ કહે છે. તે શ્રી વાસુદેવે સાધુઓને-જૈન મુનિને દ્વાદશાવતે વંદન કરવાવડે આટલું બાંગ્યું–આત્મસંયુક્ત કર્યું. શું તે? ઉ –તીર્થકરપણું તથા
