________________
૧૩ર
શ્રી સુબોધ સપ્તતિકા–ભાષાંતર. પિતાના ચિત્તને ઉત્સાહ, યતના–વસથી ગળેલ પાણી વગેરે વાપરવું તે રીતે કરવી. વેદાંતમાં પણ કહ્યું છે કે –
તક સુદનારાય, કૃષિ ના ત્રત II ૨ प्रभास्वे मा मतिं कुर्यात् प्राणैः कण्ठगतैरपि! अग्निदग्धाः प्ररोहन्ति, प्रभादग्धा न जीवति॥२॥ प्रभास्वं ब्रह्महत्त्या च, दरिद्रस्य च यद्धनम्। ગુરુપત્ની સેવાર્થ,
રામ પતિત / રૂ . ” ભાવાર્થ–દેવદ્રવ્યવડે જે વૃદ્ધિ, ગુરૂ દ્રવ્યવડે ધન તે ધન કુળનાશ માટે સમજવું. મરીને પણ નરકમાં જાય. કઠે પ્રાણે આવે તે પણ પ્રભાદ્રવ્યમાં મતિ ન કરવી; અગ્નિથી બળેલા પુનજીવન પામે છે, પ્રભાથી બળેલો જીવતું નથી. પ્રભાદ્રવ્ય, બ્રહ્મહત્યા, દરિ દ્રનું ધન, ગુરૂપલી અને દેવદ્રવ્ય એ સ્વર્ગમાં રહેલને પણ પાડે છે. - હવે ભક્ષણની જેમ ઉપેક્ષા પણ દેષ માટેજ થાય છે, એથી ઉપેક્ષાને અનર્થના હેતુરૂપ કહે છે.
भक्खेइ जो उवक्खेइ जिणदव्वं तु सुसावओ। पण्णाहीणो भवे सो उ, लिप्पेई पावकम्मुणा ॥ ६८ ॥
ગાથાર્થ-જે કઈ સુશ્રાવક જિનદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરે અથવા ભક્ષણ કરાતા જિન દ્રવ્યની ઉપેક્ષા કરે; તે પ્રજ્ઞાહીન થાય અને પાપ કર્મથી લિપ્ત થાય. ૨૮
વ્યાખ્યાર્થ–-કઈ નિધૃણ અનંત ભવભ્રમણ હેતુભૂત જિન દ્રવ્યના ઉપભોગને ન જાણનાર જિન દ્રવ્યનું ભક્ષણ કરે, તથા જિન ધર્મથી વાસિત ચિત્તવાળો હોવાથી જે સારે શ્રાવક જિન દ્રવ્યના ભક્ષણ-ઉપભેગ કરનારની ઉપેક્ષા કરે-જે કદાચ
એ જિન દ્રવ્યનું ભક્ષણ કરે છે, તે મારું શું જાય છે?” એવા વિચારથી દેવદ્રવ્યના રક્ષણ માટે પ્રયત્ન ન કરે–અર્થાત્ દેવદ્રવ્ય ભક્ષણમાં દેષ દર્શાવવા વિગેરે ઉપાથી નિવારણ ન કરે તે પિતાને તે દ્રવ્યના ઉપગને અભાવ હોવા છતાં પણ ઉપેક્ષા કર
