________________
જયણાનું વર્ણન તજતા નથી. કહ્યું છે કે–સમ્યગ્દષ્ટિ જીવ ઉપદેશેલા પ્રવચન ઉપર પણ શ્રદ્ધા રાખે છે અને અનાગથી અથવા ગુરુનિયોગથી અસદ્ભાવ ઉપર પણ શ્રદ્ધા રાખે છે. ૧ તે શું ? એ કહે છે – સૂત્રનું અતિક્રમણ કરી નીકળેલું વચન તે ઉસૂત્ર, તેજ ઝેરના લેશની જેમ મારવામાં હેતુરૂપ હોવાથી વિષલવર ઉસૂત્રરૂપી વિષલવથી દુઃખસાગરમાં ડુબે છે. જેમ કેઈ વિષલવના ભક્ષણથી મિષ્ટાન્ન વિગેરે દ્રવ્ય ભક્ષણ કરવા છતાં પણ ઝેરથી થતા શ્વાસ વિગેરે દુ:ખદરિયામાં ડૂબે છે, તેમ મૂર્ણ મનુષ્ય બીજાં કષ્ટો કરવા છતાં પણ વિષલવ સમાન ઉસૂત્રવડે અનંત દુ:ખસાગરમાં બે છે. કહ્યું છે કે–ઉત્સુત્ર આચરતે જીવ અત્યંત ચીકણું કર્મ બાંધે છે, સંસાર વધારે છે અને માયામૃષાવાદ કરે છે. ૧
ઘણા ખેદની વાત છે કે–બીજાં કો કરવા છતાં પણ કદાગ્રહથી ગ્રસ્ત થયેલા અજ્ઞાની જીવે જમાલિ વિગેરેની જેમ ઉસૂત્રને તજતા નથી.
'उस्सुत्तभासगाणं, बोहीनासो अणंत संसारो। पाणचए वि धीरा, उस्सुत्तं ता न भासंति ॥१॥'
ભાવાર્થ–ઉસૂત્ર ભાષણ કરનારાઓને ઓધિને નાશ અને અનંત સંસાર થાય છે, તેથી ધીર પુરૂષેપણતે પણ પ્રાણત્યાગને પ્રસંગે ઉપસ્થિત થવા છતાં પણ ઉત્સુત્ર બોલતા નથી. ૧
'फुडपागडमकहता, जहठ्ठियं बोहिलाभमुक्हणइ। जह भगवओ विसाला, जर-मरणमहोयही आसि ॥१॥'
ભાવાર્થ-રકુટ, પ્રકટ, યથાસ્થિત કથન ન કરનાર મનુષ્ય બોધિબીજના લાભનો નાશ કરે છે. જેમ ભગવાન મહાવીર સ્વામીને જરા-મરણરૂપ સંસાર મહાસાગર વિશાળ થયું હતું. ૧ તેથી ઉત્સુત્ર ન બોલવું જોઈએ. એ સારાંશ છે. ૪૮
ઉત્સત્રને પરિત્યાગ કરનારાઓએ જણપૂર્વકજ પ્રવૃત્તિ કરવી જોઈએ, એથી જયણાનેજ વિશેષણ આપતા ગ્રંથકાર કહે છેजयणा उ धम्मजणणी, जयणा धम्मस्स पालणी चेव । .. तव्वाडकरी जयणा, एगंतसुहावहा जयणा ॥ १६ ॥
