Page Text
________________
૧૦૦
પંચવતe
નાપૂર્વક તે દિવસે વિશેષ તપવિધાન કરીને ગચ્છાદિકથી સર્વથા નિરપેક્ષપણે વિહાર કરે. થેલે ઉપધિવાળે તે મહાપુરુષ ગચ્છામથી પંખીની માફક નીકળ્યા પછી જ્યાં સુધી દષ્ટિવિષય બંધ ન થાય ત્યાં સુધી ગ૭વાળા સાધુઓ તેજ સ્થાને રહે અને પછી આનંદ પામેલા તે સાધુઓ પાછા આવે. તે જિનકહ૫વાળા મહાત્મા નિર્ચાઘાત હોય તે માસકલ્પને લાયક ક્ષેત્ર જાણીને ત્યાં જઈને વિચરે. એ સંક્ષેપથી વિહાર કહેવાય. આ ક૫માં આ મહાત્માને દશ પ્રકારની સામાચારીમાં જે સામાચારી ભજનાએ છે તે ઉપદેશથી હું કહું છું. પ્રથમ તે દશ પ્રકારની સામાચારી આ પ્રમાણે છે. ઈચ્છાકાર, મિસ્થાકાર, તથાકાર, આવશ્યકી, નેષિકો, આપૃચ્છા, પ્રતિષચ્છા, છંદના, નિમંત્રણ, અને ઉપસંપ”. એ દશ પ્રકારની સામાચારીમાં આવશ્યકી, નષિકી, મિથ્થાકાર, પૃચ્છા અને ગૃહસ્થને અંગે ઉપસં૫૬ એ પાંચ છોડીને બાકીની પાંચ ઈચ્છાકાર આદિ સામાચારીઓ જિનકહીને ગમછવાસ ન હોવાથી હાય નહિં. કેટલાક કહે છે કે આવશ્યકી, નૈશ્વિકી, અને ગૃહસ્થની ઉપરાંપરાને છોડીને બાકીની સાતે સામાચારીઓ જિનકલ્પમાં હાય નહિં, અથવા તે પ્રતિલેખનાઆદિ નિત્યકર્મરૂપી ચક્રવાલ સામાચારીમાં જે જિનક ૫કઆદિને જે યોગ્ય હોય તે બધી કહેવી. જિનકલ્પ લેનારાને શ્રુત વિગેરેની મર્યાદા તે આવી રીતે છે
मुअ १४२६, ओवासे १४२७, भिक्खा १४२८, आयार १४२९, पढमि १४३०, दिव्वाई १४३१, आयंको १४३१, अन्भु १४३३, एगो १४३४, सच्चारे १४३५, अममत्ता १४३६, केच्चिर १४३७, नो १४३८, पास १४३९, ओवासो १४४०, एवं १४४१, सार १४४२, संठवणा १४४३, अण्णं १४४४, पाहुडिआ १४४५, अज्जित्ति १४४६, दीवत्ति १४४७, ओझणं १४४८, तह १४४९, मुहुम १४५०, भिक्खा १४५१, पाणग १४५२, लेवा १४५३, अल्लेवं १४५४, णायंबिल १४५५, पडिमत्ति १४५६, जिण १४५७, मासं १४५८, कह १४५९, अभिग्ग १४६०, जिण १४६१, किं १४६२, सव्व १४६३, अणि १४६४, तीए १५६५, पढम १४६६, उग्गा १४६७, तिहिं १४६८, अह १४६९, किं १४७०, अणि १४७१, चोएइ १४७२, चोअग १४७३, एसो १४७४, इ. १४७४, इस १४८५, इअरे १४७६, एवं १४७७, एगाए १४७८, वीहीए १४७९, एएसिं १४८०, अइ
ઋ૮૧, પુસા ૨૪૮૧, શ્રત', સંજય , ઉપસર્ગ, આતંક, વેદના", કેટલાક, ઠંડિલણ, વસતિ, કેટલે કાળ , ઠડિલ.... માત, અવકાશ, ઘાસ અને પાટીલ, રક્ષણ, સંસ્થાપન, પ્રાથતિક૬, અગ્નિ ૧૭, દીપ, નજર રાખવી, કેટલા રહેશે, ગોચરી, પાણી , લેપાલેપ, અપજ, આંબેલ", પ્રતિમા ૨૬, માસક૯૫૨૭ એવી રીતે જિનકપ સંબંધી ૨૭ દ્વારે કહેવામાં આવશે. તેમાં શ્રતનામના દ્વારમાં નવમાપૂર્વની ત્રીજી જે આચારવતુ તેનું જ્ઞાન જઘન્યથી હેય. કેમકે ત્યાં આચારવમાં કાલનું નિરૂપણ છે માટે તેનું જ્ઞાન તે અવશ્ય હોવું જોઈએ અને ઉત્કૃષ્ટથી જનદશપ હોય, પહેલા સંઘયણવાળા અને ધૈર્યથી વજની ભીંત જેવા પુરૂષે આ કલપને
| SR No. | 022091 |
| Book Title | Panchvastu |
| Original Sutra Author | Haribhadrasuri |
| Author | |
| Publisher | Rushabhdevji Keshrimalji Shwetambar Samstha |
| Publication Year | 1937 |
| Total Pages | 124 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari & Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |