________________
१४.
अने ग्रन्थकारो हता. एमना एक शिष्य प्रतिष्ठासोमे रचेला संस्कृत ' सोमसौभाग्य' महाकाव्यमा एमनुं जीवनचरित गूंथेलं छे.*
(२) जिनसागरसूरि बीजा बालावबोधकार जिनसागरसूरि खरतर गच्छनी पिप्पलक शाखाना आचार्य छे. तेमणे सं. १५०१मां — षष्टिशतक' उपर बालावबोध रच्यो हतो.+ गुजरात अने राजस्थानमा जुदे जुदे स्थळे एमणे करावेली मूर्तिओनी प्रतिष्ठाविधिना संख्याबंध लेखो सं. १४९१थी सं. १५१० सुधीनां जुदां जुदां वर्षना मळे छे. 'षष्टिशतक 'ना बालावबोध उपरांत तेमणे संस्कृतमां केटलीक ग्रन्थरचना करेली छे. पंडित उदयशील गणिना आग्रहथी तेमणे 'हैमलघुवृत्ति'ना चार अध्यायनी दीपिका रची हती. वळी एमणे — कर्पूरप्रकरण' उपर अवचूरि रचेली छे, जेनो प्रथमादर्श एमना विद्वान शिष्य तथा राजशेखरकृत — कर्पूरमंजरी' अने सोमप्रभाचार्यकृत 'सिन्दूरप्रकर 'ना टीकाकार धर्मचन्द्रे लख्यो हतो.' जिनसागरसूरिना हस्ते विद्याविस्तारनी केटलीक प्रवृत्ति थयाना उल्लेख पण मळे छे. उदाहरण तरीके, एमना उपदेशथी सं. १४९२मां मेवाडना देवकुलपाटकपुरमा (अर्थात् देलवाडा गाममां) एक ऊकेशवशीय श्रावके ‘आवश्यक बृहवृत्ति' लखावी होवानो निर्देश मळे छे. वळी एमना
* आ प्रभावशाली आचार्य अने एमना शिष्यमंडळनी प्रवृत्तिओ माटे जुओ श्री. मोहनलाल द. देसाईकृत : जैन साहित्यनो संक्षिप्त इतिहास,' पृ. ४५१-७१. ____ + ए ज, पृ. ४८६ उपर श्री. देसाईए एनुं रचनावर्ष सं. १४९१ नोंध्युं छे, पण में उपयोगमा लीधेली हाथप्रतमां सं. १५०१नो स्पष्ट उल्लेख छे.
$ — जैन गुर्जर कविओ,' भाग २, पृ. ६९४. + ‘जैन साहित्यनो संक्षिप्त इतिहास,' पृ. ४७५, ५१५
