________________
60
पूजाविधिविंशिका अष्टमी किंचिद् विशेषेणेष्टफलाः ॥ कर्म हि सर्व सर्वस्योपयोगसदृशं प्रशस्तं न तु कस्यचित् किंचिज्जात्या प्रतिनियतं ततो यस्य यदुपकारक तस्य तद् इष्टमिति स्वकृतादिपक्षाः सर्वेऽपि विभक्तव्याः स्वकृतस्थापनादिबुद्धया भक्ति विशेषोत्पत्तौ समीचीना इति भावः। इत्थं च ये गुर्वादिप्रतिष्ठापितत्त्वं सर्वथानुपयोगीति वदन्ति ये च विधिप्रतिष्ठापितत्त्वे एव निर्भरं कुर्वन्ति तेषां अभिप्रायं ते एव विदन्ति इति कृतं अतिविस्तरेण ।
- एवं कुणमाणाणं एयां दुरियक्खओ इहं जम्मे ।
परलोगम्मि य गोरवभोगा परमं च निव्वाणं ॥ १६ । एवं कुर्वतामेतां दुरितक्षय इह जन्मनि । परलोके च गौरवभोगाः परमं च निर्वाणम् ॥ १६ ॥
આ રીતે દ્રવ્ય પૂજા કરનારને આ જન્મમાં દુરિતનો ક્ષય થાય છે અને પરલોકમાં ઉત્તમ ભોગો (અથવા ગૌરવ અને ભોગો)ની પ્રાપ્તિ અને અંતમાં પરમ નિર્વાણની પ્રાપ્તિ થાય છે.
इक्कं-पि उदगबिंदू जह पक्खित्तं महासमुद्दम्मि । जायइ अक्खयमेयं पूया वि जिणेसु विनेया ॥ १७ ॥ एकमप्युदकबिन्दु यथा प्रक्षिप्तं महासमुदे ।
जायतेऽक्षयमेवं पूजापि जिनेषु विज्ञेया ॥ १७ ॥
મહા સમુદ્રમાં નાખેલું પાણીનું એક પણ ટીપું જેમ અક્ષય બની જાય છે તેમાં જિનેશ્વરને વિશે પૂજા-એ પૂજામાં વપરાયેલ દ્રવ્ય સામગ્રી પણ અક્ષય બની જાય છે. (ટી.) દ્રવ્ય પૂજાથી ઉપાર્જન થયેલ પુણ્યાનુબંધી પુણ્યને લીધે તે આત્માને સંપત્તિની પ્રાપ્તિ સદા થયા જ કરે છે. તેથી એ પૂજામાં વ્યય કરેલ દ્રવ્ય સામગ્રી અક્ષય થઈ ગઈ એમ કહી શકાય. અથવા મહા સમુદ્રમાં પડેલું જલ-બિન્દુ જેમ અક્ષય (સમુદ્રરૂપ) બની જાય છે તેમ જિનપૂજા વડે જિનમાં જેની સમાપત્તિ-એકતા થાય છે એવો આત્મા yer id स्वयं पिन नी लय छे. (सरणावो गाथा - १८)
· अक्खयभावे भावो मिलिओ तब्भावसाहगो नियमा । न हु तंबं रसविद्धं पुणो वि तंबत्तणमुवेइ ॥ १८ ॥ अक्षयभावे भावो मिलितस्तद्भावसाधको नियमात् । नहि तानं रसविद्धं पुनरपि ताम्रत्वमुपैति ॥ १८ ॥
