________________
47
दानविंशिका सप्तमी
जिणवयणनाणजोगेणं तक्कुलठिईसमासिएणं च । विन्नेयमुत्तमत्तं न अन्नहा इत्थ अहिगारे ॥ ८ ॥ जिनवचनज्ञानयोगेन तत्कुलस्थितिसमाश्रितेन च ।
विज्ञेयमुत्तमत्वं नान्यथात्राधिकारे ॥ ८ ॥ ગુરુકુલવાસમાં રહેનાર અને જિનવચનના જ્ઞાનથી સહિત એવા આત્માએ. કરેલ અભયદાન ઉત્તમ જાણવું. અન્યનું અભયદાન ઉત્તમ ન હોઈ શકે. (ટી.) અહિંસાના શ્રેષ્ઠ પાલનમાં વિવિક્ત (નયસાપેક્ષ) ષટકાયપરિજ્ઞાનને મુખ્ય કારણ કહેવામાં આવ્યું છે. નયોનું જેને યથાર્થ જ્ઞાન છે તે જ ઉત્કૃષ્ટ અહિંસાનું પાલન કરી શકે. કારણ કે જિનવચન સ્યાદ્વાદગર્ભિત છે. (સમ્મતિતર્ક) અથવા નયજ્ઞા એવા ગીતાર્થની નિશ્રામાં રહીને અહિંસાનું સારી રીતે પાલન થઈ શકે, માટે ગુરુકુલ-વાસમાં રહેનાર એવું વિશેષણ મૂક્યું.
दाऊणेयं जो पुण आरंभाइसु पंवत्तए मूढो । भावदरिदो नियमा दूरे सो दाणधम्माणं ॥ ९ ॥ दत्वैतद्यः पुनरारम्भादिषु प्रवर्तते मूढः ।
भावदरिद्रो नियमाद् दूरे स दानधर्माणाम् ॥ ९ ॥ અભય દાન કરીને જે મૂઢ આરંભાદિમાં પ્રવર્તે છે. તે ભાવથી દરિદ્ર છે અને તે નિયમા દાનધર્મથી દૂર છે.
इहपरलोगेसु भयं जेण न संजायए कयाइयवि । जीवाणं तकारी जो सो दाया उ एयस्स ॥ १० ॥ इहपरलोकेषु भयं येन न संजायते कदाचिदपि ।
जीवानां तत्कारी यः स दाता त्वेतस्य ॥ १० ॥
આ લોકમાં અને પરલોકમાં જેના વડે જીવોને કદી પણ ભય ન થાય તેવું (વર્તન) કરનાર જ અભયનો દાતા ગણાય.
इय देसओ वि दाया इमस्स एयारिसो तहिं विसए । इहरा दिन्नुद्दालणपायं एयस्स दाणं ति ॥ ११ ॥
१ क घ च विन्नेयमुत्तिमत्तं २ क पवत्तए रूढो ३ क कयाइ वि ४ क दित्तुद्दालण; घ दिन्नुद्दाहलण; च ज दिन्नुदाहलण
