________________
15. माटोयनाविंशि। भिक्खाइसु जत्तवओ एवमवि य माइदोसओ जाओ । हुंतऽइयारा ते पुण सोहइ आलोयणाइ जई ॥ १ ॥ भिक्षादिषु यत्नवत एवमपि च मातृदोषतो ये ।
भवन्त्यतिचारास्ते पुनः शोधयत्यालोचनया यतिः ॥ १ ॥ ભિક્ષાદિમાં યત્નશીલ હોવા છતાં માયાદિ દોષના કારણે યતિને જે અતિચારો લાગે તેની શુદ્ધિ આલોચના વડે કરે. (ટી.) લાભ લેવાની ઉત્કટ ઈચ્છાવાળા દાતા કપટ કરી દોષ જાણવા ન દે તેથી શ્રુતનો ઉપયોગ મૂકવા છતાં દોષિત આવી જાય અને પછીથી ખબર પડે તેની શુદ્ધિ પણ આલોચના વડે કરવી. દા.ત., માસખમણના પારણે બીજાના ગામમાં ગોચરી ગયેલા મુનિને કપટથી ડોશીએ આધાકર્મ ખીર વહોરાવી.
पक्खे चाउम्मासे आलोयण नियमसो उ दायव्वा । गहणं अभिग्गहाण य पुव्वग्गहिए णिवेदेउं ॥ २ ॥ पक्षे चातुर्मास्ये आलोचना नियमशश्तु दातव्या । ..
ग्रहणमभिग्रहाणां च पूर्वगृहीतान्निवेद्य ॥ २ ॥ દરેક પબિએ અને ચોમાસીએ અવશ્ય આલોચના આપવી જોઈએ અને પૂર્વે ગ્રહણ કરેલ અભિગ્રહોનું નિવેદન કરી (તે તે અભિગ્રહોમાં થયેલ સ્કૂલનાઓ જણાવી) ને નવા અભિગ્રહો લેવા જોઈએ.
आलोयणा पयडणा भावस्स सदोसकहणमिइ गेज्झो । गुरुणो एसा य तहा सुविज्जनाएण विन्नेआ ॥ ३ ॥ आलोचना प्रकटना भावस्य स्वदोषकथनमिति ग्राह्यः । गुरोरेषा च तथा सुवैद्यज्ञातेन विज्ञेया ॥ ३ ॥
આલોચનાનો અર્થ શો ? પોતાના ભાવો (દોષના સેવન વખતે જે આત્મ પરિણામ હતા તે) ને પ્રગટ કરવા અથવા સ્વદોષનું (ગુરુ આગળ) નિવેદન કરવું તે આલોચના. જેમ સારા વૈદ્ય પાસે રોગી પોતાની સ્થિતિનું યથાર્થ કથન કરે છે. તેમ સુગુરુ પાસે પોતાના ભાવોને છુપાવ્યા વિના સ્પષ્ટ રીતે આલોચના કરવી જોઈએ.
१ क घ च मायदोसओ जो २ क घ च गज्झे
