________________
પ્રમાણ આહાર કરનાર, સાધુ ભિક્ષા વિના આહાર ખાય, મંડલીમાં બેસી ભજન ન કરે, અને આળસુ એ તે સાધુ ભિક્ષા માટે પણ પર્યટન ન કરે. કલબ (નપુંસક–અસમર્થ) સાધુ ચ ન કરે, પ્રતિમામાં (અભિગ્રહમાં) લજા ધરે, શરીરને મેલ કાઢે, પગરખાં પહેરી ચાલે, અને વિના કારણે કટિપટ્ટ (એલપટ્ટ) બાંધે છે આખી રાત સુઈ રહે, અતિશયે કરીને જડ જેવો સ્વાધ્યાય આદિ કરે નહિ પ્રમાર્જન કરતે પ્રવેશ ન કરે, અને નિસિહિ આવસહિ પણ ન કહે. એ સર્વ અથવા થેડી ઉપધિની પડિલેહણ ન કરે, સ્વાધ્યાય ન કરે, હંમેશાં દુર્ગાનમાં રક્ત રહે, તથા પ્રતિલેખના પ્રમાનાના આચાર વિનાને હેય. નીચે કહેલા પાંચે મુનિવરોમાંના એવા તે કુશીલીઆઓ નીચા દરજજાના છે માટે ધર્માથી ભવ્યાએ તેઓને સંગ ન કરે. એ આચાર્ય –ઉપાધ્યાય-પ્રવર્તક-સ્થવિર–અને સાધુ એ પાંચે જે ગચ્છમાં અનાચારવાળા હોય તે ગ૭ અહિં છોડવા ગ્ય છે. એ જે ગચ્છમાં ઉમાર્ગની દેશનામાં રક્ત થયેલા આચાર્યાદિકે ગુણી પુરૂષ પ્રત્યે દ્વેષ ધરે છે તે ગ૭ દુષ્ટગચ્છ છે, માટે સંયમની ઈચ્છાવાળાએ તે છોડવા એગ્ય છે. જે વ્રતછકકરકાયછકેર–અકલ્પ–ગૃહસ્થનુંભાજન–પલંગ–નિષદ્યા – સ્નાન
૧ સૂર્યોદયથી સૂર્યાસ્ત સુધી આહાર વાપરનાર એવો સાધુ તે શ્રધ્વનામો કહેવાય.
૨ પ્રાણાતિપાતાદિ વિરમણથી રાત્રિભોજન વિરમણ પર્યતનું રક્ષણ. ૩ છકાય જીવોનું રક્ષણ. ४ शिक्षक स्थापना कल्पादि रहित.
