________________
૨૭૫ છે. તેમજ (તેમ છતાં) તે પૂજા પૂજ્ય-જિનેને (કંઈ) ઉપકારી નથી તે પછી એવી પૂજા નિર્દોષ–દેષ રહિત શી રીતે હેઈ શકે? “ઉક્ત શંકાનું સમાધાન કરે છે.” જિન પૂજામાં કથંચિત-કઈ પ્રકારે જીવવધ થાય છે, તો પણ “કૂપ ખનન” દષ્ટાંતથી ગૃહસ્થને તે જિનપૂજા નિર્દોષ કહી છે. જે બરાબર જયણા પૂર્વક પ્રભુ પૂજામાં પ્રવૃત્તિ કરે તે તેમાં સર્વથા પણ જીવ હિંસા ન લાગે. કેવળ તેમાં અધ્યવસાયની વિશુદ્ધિથી અનુબંધ અહિંસાની જ પુષ્ટિ થાય. સાધુ–નિગ્રંથની તે તે દ્રવ્યપૂજાનો નિષેષ નીરોગીને ઔષધની પેરે કથેલાજ છે. જે “બીજું સમાધાન આપે છે.” ગૃહસ્થ અસ૬ આરંભમાં પ્રવૃત્ત થયા હોય છે. એટલે જેમાં જીવહિંસા થયા કરે એવા કઈક ખેતીવાડી પ્રમુખ ધંધા કરતા હોય છે તેમને આ જિનપૂજા તે અસદ આર ભથી નિવર્તાવવાવાળી થાય છે. તે એવી રીતે કે જિનપૂજામાં
જ્યાં સુધી ગૃહસ્થ પ્રવૃત્ત હોય ત્યાં સુધી તેને અસદઆરંભને અસંભવ અને શુભ ભાવનો સંભવ હોવાથી પ્રભુ પૂજા તે પાપારંભથી મુક્ત કરાવનારી થાય છે જ એમ કહેવાય છે. તે બુદ્ધિશાળી જનાએ સારી રીતે આલેચવાવિચારવા એગ્ય છે. એ હવે જે કહ્યું કે પૂજા પૂજ્યને કંઈ ઉપગારી નથીજ તેનું સમાધાન કરવા કહે છે. તે કે કત કર્યો હોવાથી પૂજ્ય એવા જિનેશ્વરેને પૂજાથી ઉપગારને અસંભવ છતાં પણ પૂજા કરનાર ભક્ત જનેને તે પુરૂ બંધાદિ રૂપ ઉપગાર થાય જ છે. જેમ મંત્રાદિક સમરણ અને અગ્નિ પ્રમુખનું સેવન કરતાં તે તે મંત્ર અગ્નિ પ્રમુખને ઉપકારક નહિ છતાં સેવકને તો ઉપગાર થાય જ છે તેમ
ન હોવાથી જ
વિચાર છે તે બુદ્ધિશાળી કરાવનારી
